دانستنیهای علوی1 صفحه 572

پیامبران را بر جن و انس مبعوث فرمود (بعث الی الجن والانس رسله)، تا پرده از چهره دنیا برگیرند و مردم را از بدیها و سختی هایش برحذر دارند، و بر ایشان از دنیا مثل ها آورند و دیدگانشان را به معایب آن بشایند و بناگهان درآیند و سخنی عبرت آمیز گویند، از دگرگونی های آن چون تندرستی های آن و بیماری های آن و حلال آن و حرام آن و آنچه خدا برای فرمانبرداران مهیا کرده و آنچه برای بزهکاران از بهشت و دوزخ و بزرگواری و خواری.

-35

در خطبه دیگری می فرماید: «خداوند محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) را فرستاد تا راه عذر را بر آنها ببندد.» (36) یا «زمانی پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) را مبعوث کرد که مردم از کارهای نیکو فاصله گرفته و امت ها به جهل و نادانی روی آورده بودند» (37)، و یا این که «خداوند انبیای خود را فرستاد تا بیان کننده حق و سفیرانی بین خالق و مخلوق باشند.» (38)

مطالب بیان شده صراحتا بیانگر لزوم وحی برای رسیدن به کمال و سعادت بشری می باشد.

3 - رابطه رزاقیت

علی (علیه السلام) درباره رازقیت خداوند متعال مطالب فراوانی فرموده، ابعاد مختلف آن را بیان کرده اند. در یک نگاه شاید بتوان چنین گزارشی ارائه نمود: «روزی انسان ها دو نوع است: روزی ای که انسان به دنبال آن می دود و روزیی که به سراغ انسان می آید حتی اگر انسان در پی آن نباشد. (39) چون انسان ها مخلوق خداوند متعال هستند، خدا آنها را دوست دارد و به آنها روزی می دهد، (40) بلکه بر خود لازم کرده است که رویشان را اعطی کند (41) و توسعه در رزق و روزی مردم را مورد نظر خود قرار بدهد. (42)

همو به نحو عادلانه روزی آنها را تقسیم می نماید. (43) در نگاه آن حضرت (u) خداوند متعال روزی بندگانش را تقدیر و اندازه گیری می کند (44) و با توسعه و تضییق آن، انسان ها را در معرض آزمایش قرار می دهد. (45) اما خداوند برای بندگان مؤمن خود امتیاز دیگری قرار داده است و روزی آنها را از مجاری ای که هیچ گاه گمانش را نمی برند (من حیث لایحتسب) می دهد.» (46)

آیات فراوانی از قرآن، خداوند متعال را در روزی دادن انسان

بدین نحو معرفی کرده است: «ای پیامبر! خدای متعال به هر کسی بخواهی، بی حساب، روزی می دهد. (47) کلیدهای آسمان ها و زمین از آن خداست و روزیش را برای هر کسی بخواهد مقدر و گسترش می دهد.» (48)

ممکن است افرادی با مطالعه این امور چنین شبهه ای به ذهن آنها برسد: چگونه ممکن است خدای متعال روزی افراد را بدون حساب بدهد، آیا این امر برخلاف حکمت الهی نیست؟