دانستنیهای علوی1 صفحه 912

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

«در زمانیکه رسول خدا صلی الله علیه وآله اراضی

فی را تقسیم نمود، زمینی هم نصیب علی علیه السلام گشت، او در این زمین چاهی حفر کرد که آب از درون آن مانند گردن شتر می جوشید، و به همین مناسبت نام ینبع به معنای جوشیدن آب از زمین بر آن نهاد» . (49)

درباره چگونگی تسلط امام صلی الله علیه وآله بر این منطقه روایات مختلفی رسیده است. ابن شبه می گوید:

«هنگامیکه رسولخدا صلی الله علیه وآله ینبع را گرفت، آن را به «کشد بن مالک جهنی» اقطاع نمود، کشد گفت: یا رسول الله من در حال پیری هستم و لکن آن را به برادر زاده ام اقطاع کنید. پس پیامبر به او اقطاع کرد، پس از آن، عبد الرحمن بن سعد بن زراره انصاری آن را به 30 هزار درهم از او خرید و به آنجا رفت ولی وی در آن جا با بادهای شدید و سختی های فراوان مواجه گردیده و قصد ترک آن را نمود. و به هنگام بازگشت در نزدیکی ینبع با علی بن ابی طالب رضی الله عنه مواجه گردید [علی علیه السلام از او] پرسید: از کجا می آیی؟ جواب داد: از ینبع می آیم و از آن بیزار شده ام. [امام سؤال کرد]آیا قصد فروشش را نداری؟ من آن را به قیمت خرید، خریدم، گفت: مال تو باشد، پس از آن [امام علیه السلام] به آنجا رفت.» (50)

وی در روایت دیگری از عمار بن یاسر نقل می کند:

«پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله «ذی العشیره» (51) را به امام علی علیه السلام اقطاع نمود، سپس عمر پس از تصدی خلافت قطعه ای را به او اقطاع نمود علی علیه السلام قطعه دیگری

خرید و به آنها اضافه کرد و لذا اموال علی علیه السلام در ینبع از چشمه های متفرقه ای تشکیل می گردید» . (52)

در کتاب معجم البلدان نیز در روایتی از امام صادق آمده است که قسمتی از ینبع را عمر بن الخطاب به امام علی علیه السلام اقطاع نمود و خود ایشان نیز بخش دیگری خرید و به آن اضافه نمود. (53)

ملاحظه می شود که در این روایات سه وجه برای نحوه تسلط امام علیه السلام ذکر شده است و با توجه به وسعت املاک آن حضرت در ینبع، می توان مفاد، روایت عمار یاسر مبنی بر تملک هر بخش از این سرزمین به یکی از سه وجه مذکور را پذیرفت.