شبی در پایتخت بهشت صفحه 101

پند گرفتن از گذشتگان است ، عمل می فرمود ، چنانکه هنگام عبور از کنار مدائن و طاق شکاف برداشته ی کسری توجه اطرافیان را به ناپایداری دنیا و عاقبت بد معصیت و نافرمانی جلب فرمودند :

آن کسانی که کاخهای سر به فلک کشیده ساختند و از مال و اولاد تمتع بسیار بردند ، بر خرابه های کاخهایشان اکنون باد می ورزد ، چنان که گویی جایگاهشان میعادی بیش نبود . (159)

اینان مردمی بودند که از گذشتگان خود ارث برده بودند ولی امروز خود ارث گذاشته و دیگران ارث بر آنها شدند ، اینان سپاسگزار نعمت نشدند و در نتیجه دنیای آنها به خاطر نافرمانی و معصیت از ایشان گرفته شد . بترسید از کفران نعمتهای الهی تا عذابها بر شما فرود نیاید (160)

هان ای دل عبرت بین از دیده عبر کن هان

ایوان مدائن را آیینه ی عبرت دان (161)

می پرسم : آیا امام فقط با همسفران مسلمانش اینگونه بود ؟

می فرماید : خیز ، گاه امام در ضمن سفر به افرادی از اهل کتاب برمی خورد و آنان را نیز مورد عنایت و محبت خویش قرار می داد تا آن جا که مهرورزی حضرت (علیه السلام ) گاه موجب اسلام آوردن ایشان می شد .

حکایت

آورده اند که روزی مردی از اهل کتاب در ضمن سفر به امیرمومنان علی (علیه السلام ) برخورد کرد و بی آنکه حضرتش را بشناسد توفیق همراهی با ایشان را که عازم کوفه بود ، پیدا نمود .

وی که سخت شیفته ی اخلاق کریمه و رفتار حسنه ی امام (علیه السلام ) شده و محبتی