شبی در پایتخت بهشت صفحه 109

می پرسم : بزرگترین فقر چیست ؟

می فرماید : جهل و نادانی و بی اطلاعی از معارف الهی

می گویم : پس منظور از عالمانی که امام (علیه السلام ) آنها را گرامی و عزیز می داشت دانشمندان دینمدار است ؟

می فرماید : آری ؛ چنانکه حضرت (علیه السلام ) فرمود : علیک بمقارنه ذی العقل و الدین فانه خیر الاصحاب (174) یعنی با خردمند دیندار دوستی کنید زیرا او بهترین یاران است .

سپس می فرماید : البته این بدان معنا نیست که نباید از یافته های علمی عالمان دین گریز یا حتی دین ستیز سود جست ، چه ، علم آموزی حساب شده از ایشان می تواند در حکم بیرون آوردن گوهر فتاده در آبگیری متعفن باشد

و زمینه ی پاسخگوییی منطقی و مفید و موثر به شبهاتی که مجال طرح را می یابند ، فراهم آورد .

سپس می افزاید : همنشینی با دانشوران دینمدار علاوه بر فراهن آوردن موجبات ایمنی ، موجب تکریم علم ، دانش و خردورزی و نیز پاکی نفس ، فزونی دانش و رواج فرهنگ علم آموزی می شود ، فرهنگی فراز پایه که خود ناظر است بر فریضه ی مقدس دانش طلبی ، طلب العلم فریضه علی کل

مسلم و مسلمه

سپس می افزاید : از سخنان آن حضرت است که جالس العلماء یزدد علکم یحسن ادبک و تزک نفسک ؛ (175) یعنی یا دانشمندان همنشین باش تا دانشت زیاد شود و به کمال ادب برسی و نفست به قداست و پاکی گراید .

امام و جویندگان روزی حلال