شبی در پایتخت بهشت صفحه 116

در نوجوانی هم ، با مردان قوی پنجه و نیرومندی کشتی گرفت و پشت تمامی آنها را در کمال اقتدار با خاک آشنا نمود .

سپس می فرماید : هدف حضرت (علیه السلام ) در اینجا نیز عبارت از تحصیل رضای الهی بود . او بهتر از هر کس دیگر می دانست که ورزش نیروی جسمانی را می افزاید و بر طراوت و نشاط آدمی تاثیری مثبت می نهد (و هر دوی اینها برای زندگی سالم و بهره مند از فروغ ایمان و معنویت ضروریند) لذا بدان ابراز علاقه فرموده از آن سود می جست . گواه این مطلب از جمله این فراز نورانی از دعای شریف کمیل است که امام علی (علیه السلام ) در ضمن آن از خدای تعالی نیرومندی اعضا و جوارح را برای طاعت حضرتش جل و علا درخواست می نماید : قو علی خدمتک جوارحی (196)

می پرسم برخورد امام (علیه السلام ) با ورزشکاران چگونه بود ؟

می فرماید : برخوردی تحسین آمیز و پیش برنده

می پرسم : پیش برنده به سوی چه ؟

می فرماید : به سوی تحصیل صفات و خصوصیاتی که یک

ورزشکار می بایست از آنهابرخوردار باشد .

می پرسم : آن ، چه ویژگی هایی است ؟ می فرماید : فروتنی ، گذشت ، ظلم ستیزی ، ذره نوازی ، حق طلبی ، شجاعت ، جوانمردی و از همه مهمتر تقوای الهی .

می گویم : تمامی این صفات ارزشمند و ناظر بر ورزش ، در وجود ذی جود امام علی بن ابیطالب (علیه السلام ) جمع است .

می فرماید : آری از این رو آیه پیر فرزانه فرمود : ورزشکاران باید به علی (ع ) اقتدا کنند . (197)