- آغازه 1
- دیباچه ایوان نجف عجب صفایی دارد 2
- تحفه اول : درحریم کعبه شاه انس وجان آمدپدید 6
- درحریم کعبه شاه انس وجان آمدپدید 7
- حضرت در خردسالی 19
- حکایت 21
- حکایت 23
- حکایت 24
- حکایت 24
- امام ، عبادت ، زندگی 30
- تحفه دوم : امام ، عبادت ، زندگی 30
- حکایت 32
- حکایت 34
- حکایت 40
- حکایت 42
- حکایت 44
- حکایت 49
- حکایت 53
- حکایت 57
- حکایت 58
- حکایت 60
- امام ، عبادت پرستش 63
- تحفه سوم : امام ، عبادت پرس 63
- امام و نماز 68
- حکایت 68
- امام و روزه 74
- امام و حج 76
- حکایت 77
- حکایت 78
- امام و زکات ، انفاق ، خمس 79
- حکایت 80
- حکایت 82
- حکایت 82
- امام و جهاد 84
- حکایت 86
- حکایت 89
- تحفه چهارم : امام ، عبادت ، مردمداری 92
- امام ، عبادت ، مردمداری 92
- امام و میهمانان 93
- حکایت 94
- حکایت 94
- حکایت 95
- امام و همسایگان 95
- حکایت 97
- امام و خویشاوندان 97
- حکایت 98
- حکایت 98
- امام و نیازمندان 98
- امام و همسفران 100
- حکایت 100
- حکایت 101
- حکایت 103
- امام و خانواده شهدا 104
- حکایت 105
- امام و بیماران 106
- حکایت 107
- امام و دانشمندان 108
- مسلم و مسلمه 109
- حکایت 110
- امام و زیردستان 111
- حکایت 111
- حکایت (180) 112
- حکایت 114
- امام و ورزشکاران 115
- امام و سالخوردگان 115
- حکایت 117
- حکایت 119
- امام و گناهکاران 119
- حکایت 120
- تحفه پنجم : امام ، عبادت ، سیاست 121
- امام و خلافت و حکومت 121
- حکایت 123
- امام و اجرای عدالت 125
- حکایت 127
- حکایت 128
- حکایت 129
- امام و کارگزاران 130
- امام و ساده زیستی 132
- حکایت 132
- 1- خانه ی امام 133
- ساده زیستی و زهد 133
- 2- لباس امام 134
- 3- غذای امام 136
- 4- درآمد امام 137
- حکایت 138
- امام و شهروندان 139
- حکایت 139
- امام و دادگری 140
- حکایت 140
- حکایت 142
- امام و عمران دارالاسلام 143
- حکایت 143
- تحفه ششم : امام ، عبادت ، جهاد 145
- امام و جهاد 145
- حکایت 146
- امام و جهاد اکبر 147
- حکایت 149
- حکایت 149
- اخلاص امام در گستره ی جهاد 155
- امام و جهاد جوانمردانه 159
- حکایت 161
- حکایت 163
- خطبه ها 166
- کلمات قصار 182
- امام ، عبادت ، شهادت 184
- تحفه هشتم : امام ، عبادت ، شهادت 184
- حکایت 189
- حکایت 199
- ختام : اوصاف علی (علیه السلام ) به گفتگو ممکن نیست 204
- 1 تا 150 205
- پی نوشتها 205
- 151 تا 305 221
ساده زیستی و زهد
می فرماید : یکی دیگر از جلوه های درخشان سیره ی عبادی امام (علیه السلام ) ساده زیستی و زهد است و حضرت (علیه السلام ) بدین امر توجه و اهتمام ویژه ای داشت چنانکه بارها (در پاسخ به کسانی که او را از سخت گرفتن بر خویش منع می کردند) می فرمود : خداوند بر کسی که امام و پیشوای مردم است واجب کرده که مانند تهیدستان و ناتوانان زندگی کند تا زندگی بر فقیران سخت و ناگوار نباشد . (235)
1- خانه ی امام
می فرماید : خانه امام (علیه السلام ) چه در مدینه و چه در کوفه ساده ترین خانه ها بود و حضرت (علیه السلام ) با وجود آنکه می توانست با سهم خویش از غنائم ، بهترین خانه ها و عمارتها را برای خویش فرماید اما با توجه به وضع نامطلوب اقتصادی عامه ی مردم هرگز بدان اقدام نورزید و موجودی خویش را چنانکه پیشتر گفتیم انفاق فرمود .
آن امام همام در مدینه در خانه ای که حارثه بن نعمان در اختیار وی نهاد اقامت گزید و در کوفه نیز سرایی محقر را برای سکونت برگزید و بدین امر بسنده نکرد و از کارگزارانش نیز خواست چون او عمل نمایند چنانکه وقتی شنید شریح قاضی خانه ای به قیمت هشتاد دینار خریده او را طلبید و نگاهی از سر خشم به وی افکند و فرمود : به زودی کسی به سر وقتت می آید که به نوشته ات نمی نگرد و از گواهت نمی پرسد تا آنکه تو را از آن خانه بیرون کند و بردارد و تهیدست به گورت سپارد .
پس شریح مبادا این خانه را از جز مال خود خریده باشی یا بهای آن را از جز حلال به دست آورده باشی ، چه ، آنگاه خانه ی دنیا را زیان کرده ای و خانه ی آخرت را از دست داده ای . اگر آنگاه که این خانه را خریدی نزد من می آمدی ، برای تو سندی می نوشتم ، بدین سان ، تا رغبت نمی کردی خانه به درهمی یا افزون از آن بخری ، و آن سند چنین است : این خانه ای است که خریده است آن را بنده ای خوار ، از مرده ای که او را از جای برخیزانده اند برای کوچ و بستن بار . از او خانه ای از خانه های فریب خریده است در کویی که سپری شوندگان جای دارند و تباه شوندگان روز به سر آرند . . . (236)
سپس می فرماید : امام (علیه السلام ) از اینکه تمامی مسلمانان خانه های آباد و نیکو داشته باشند استقبال می کرد چنانکه در ولیمه ی افتتاح خانه های نوساز برخی از مومنین (که حضرتش را دعوت کرده بودند) مشارکت می جست اما با توجه به وضع بد اقتصادی توده ی مردم ، ساده زیستی را برای خود و کارگزارانش فریضه ای الهی می دانست .
می پرسم : امام (علیه السلام ) امور مربوط به خلافت و حکومت را در کجا مورد رسیدگی قرار می دادند ؟
می فرماید : هم در مسجد و هم در منزل
سپس می فرماید : امام (علیه السلام ) در همان خانه ی ساده ، اتاقی را جهت تهجد