شبی در پایتخت بهشت صفحه 136

می پرسم : آیا امام (علیه السلام ) لبس خاصی را برای تهجد و اقامه ی نماز اختصاص داده بودند ؟

می فرماید : برخی از بزرگان دین جامه ی ساده و راحتی را برای تهجد و شب زنده داری اختصاص می دادند چنانکه امام رضا (علیه السلام ) لباسی را به دعبل بخشیدند که در تهجد شبانه ی خویش افزون از یک میلیون رکعت نماز در آن به جای آورده بودند .

3- غذای امام

می فرماید : غذای امام (علیه السلام ) هم بسیار ساده و مختصر بود و حضرت بعد از کار و تلاش روزانه بر سر سفره ی افطار نیز که می نشست غالبا به نام و نمک و در بهترین حالت به نان و شیر یا نان و خرما

روزه می گشاد و می گفت : هر کس خوراکش زیاد باشد ، سلامتی اش اندک خواهد بود . (238)

حکایت

آورده اند که روزی مهمانی به خانه امام حسن مجتبی (علیه السلام ) آمد . سفره ی شام که پهن گشت به حضرت (علیه السلام ) عرضه داشت : من چیزی نمی خورم امام فرمود : چرا ؟

عرض کرد : به یاد مستمندی افتادم و دلم سوخت . من نمی توانم چیزی بخورم مگر اینکه مقداری غذا برای وی بفرستید .

امام (علیه السلام ) فرمود : آن فقیر کیست و کجاست ؟

گفت : دمی قبل در مسجد فقیری را دیدم . بعد از نماز دستمالش را باز کرد تا افطار کند با اینکه نان جویی بیشتر در آن نبود ، مرا به خوردن دعوت نمود ولی چون به تناول طعام فقیرانه عادت ندارم نپذیرفتم و بیرون آمدم . حال اگر ممکن است مقداری غذا برای وی بفرستید