شبی در پایتخت بهشت صفحه 42

حکایت

با نقض مفادی از پیمان صلح حدیبیه از سوی قریش ، مشرکان از واکنش پیامبر (صلی الله علیه وآله ) سخت بیمناک شدند تا آنجا که ابوسفیان را به عنوان سرکرده خود به مدینه گسیل داشتند تا در خواست تمدید عهد نامه را مطرح نماید .

به شهر مدینه آمد و با رسول اکرم (صلی الله علیه

وآله ) از تمدید و تحکیم پیمان سخن راند ، اما چون با سکوت و بی تفاوتی معنادار حضرت مواجه شد و به هدف خویش دست نیافت به خانه ی امام علی (علیه السلام ) روی آورد و از حضرتش درخواست شفاعت نمود ، اما حضرت (علیه السلام ) با صراحت کامل فرمود : ما هرگز در تصمیمی که پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله ) می گیرد ، مداخله نمی کنیم (60)

می پرسم : از منظر امام علی (علیه السلام ) شور و مشورت در چه مواردی رواست ؟ می فرماید : در مواردی که از طرف خدای تعالی و رسول (صلی الله علیه وآله ) و ائمه ی هدی حکم مشخصی صادر نشده باشد چنانکه در پاسخ طلحه و زبیر که معترض بودند ، چرا با آنها مشورت نشده ، فرمود : اگر حکمی بود که در کتاب خدا بیانی و در سنت نبوی راهی برای آن یافت نشد با شما به مشورت خواهم نشست .

می پرسم : از اینروست که قرآن کریم می فرماید : یا ایها الذین آمنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم (61) ای مومنان ، خدا را اطاعت کنید و رسول او را و ولی امر از ایشان را .

می فرماید : آری همانگونه که فرمود : و ما اتیکم الرسول فخذوه و ما نهیکم عنه فانتهوا ؛ (62) و شما آنچه را که رسول حق (صلی الله علیه وآله ) دستور دهد (و منع یا عطا کند) بگیرید و هر چیزی را که نهی فرماید واگذارید .

5- حمایت عملی و نظری

از حضرت (صلی الله علیه وآله ) و رسالت الهی او

می پرسم : مقصود از حمایت عملی همان جان فشانی ها ، مجاهدات ها ، پایمردی ها ، شجاهت ها و حرف شنوی ها صادقانه و متواضعانه ای است که علی (علیه السلام ) نسبت به ساحت قدس نبوی (صلی الله علیه وآله ) روا می داشت .