شبی در پایتخت بهشت صفحه 57

نماز را برپای داشته و زکات مال خویش را می پردازند ، منحصر ساخته است ، چنانکه فرمود : انما یعمر مساجد الله من آمن بالله و الیوم الاخر و اقام الصلوه و آتی الزکوه و لم یخش الا الله یعنی ، تنها کسانی مساجد خدا را آباد می نماید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده و نماز را برپا دارد زکات بپردازد و جز از خدا نترسد . (84)

می گویم : پس با توجه به اینکه تمامی این صفات ممتاز در شخصیت وجودی امام علی (علیه السلام ) جمع آمده است ، می بایست حضرتش را در

این عرصه ی مبارک نیز ساعی و سرآمد و الگوی تمامی قرون و اعصار یافت .

می فرماید : آری ، علی (علیه السلام ) که در مسجد دیده به جهان گشود و در مسجد به شهادت نایل آمد ، او که بیت الهی را از وجود بتهای کوچک و بزرگ قریش و غیر قریش پیراست ، او که شخصا آستین همت را بالا زد و در بنای مساجد مختلف شرکت جست ، او که خدای تعالی راه ارتباطی بیت خویش را تنها با سرای او سد نفرمود ، الگوی کامل و شایسته و بایسته ی تمامی بانیان خیر و مسجد سازان است .

می پرسم : مراد شما از اینکه خدای تعالی راه ارتباطی بیت خویش را با سرای علی (علیه السلام ) سد نفرمود چیست ؟

می فرماید : مرا حکایتی است که طی آن حدیث قدسی سدابواب فرو آمده

حکایت

پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله ) پس از ورود به مدینه ی طیبه اقدام به ساخت مسجدی در آن شهر فرمود چون این کار به پایان آمد و جمعی از مهاجرین اتاقهایی در گرداگرد آن ساخته ، از آنها درهایی به شبستان گشودند تا هنگام عزیمت به مسجد از آنها استفاده نمایند . چندی بر این منوال گذشت تا اینکه روزی رسول اکرم (صلی الله علیه وآله ) امر به مسدود شدن همه ی درها الا در خانه ی علی (علیه السلام ) فرمود . در این حال برخی از اصحاب برآشفته شده ، زبان به اعتراض گشودند که چرا درهای خانه های ما بسته بماند ، اما در خانه ی

علی (علیه السلام ) همچنان باز ! پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله ) در پاسخ فرمودند : من از جانب خود ، هرگز دستور بازماندن و بسته شدن دری را ندادم ، بلکه خدای تعالی بود که در خانه ی علی (علیه السلام ) را باز و در خانه های شما را مسدود نمود . (85)

می پرسم : نحوه ی مشارکت حضرت (علیه السلام ) در امر مسجدسازی چگونه بوده است ؟