شبی در پایتخت بهشت صفحه 68

امام و نماز

می فرماید : اگر کسی چه سرتاسر عمر پر برکت امیر مومنان علی (علیه السلام ) معطر به نکهت بی مانند عبودیت و بندگی خدای تعالی است اما آن بخش از زندگانی ایشان (علیه السلام ) که در سایه سار محراب و بر گستره ی سجاده سپری شد از آن چنان شمیم دلربا و نورانیت بی همتایی برخوردار است که اهل زمین و آسمان را از خود بی خود به نعت گویی حضرتش مفتخر نموده است .

به واقع نماز ، چراغ روشن برنامه ی زندگی روزمره ی علی (علیه السلام ) بوده و هیچ کار و عمل شریف دیگری نتوانسته است برای شبی هم که شده ، جانشین آن شود . چنانکه آورده اند حضرتش (علیه السلام ) در سهمگین ترین شب از شبهای جنگ صفین و در زیر بارانی

از نیزه و خدعه ی شامیان و بی وفایی کوفیان ترتیب برنامه ی مقدس زندگانی خود را بر هم نزد و در آن حال هم به نمازی کردگار پسند ایستاد .

می پرسم : علی (علیه السلام ) در هر شبانه روز چند رکعت نماز می گزارد ؟

می فرماید : صدها رکعت ، آنسان که سید الساجدین و زین العابدین ، امام علی بن الحسین (علیه السلام ) در وصف حضرتش فرمود : و من یقدر علی عباده علی بن ابیطالب (علیه السلام (94) در محراب عبادت می ایستاد لرزه بر اندامش می افتاد و از خوف و عظمت الهی ، اشک چشمانش بر محاسن شریفش جاری می شد . سجده های او طولانی بود و سجده گاهش همیشه از اشک چشم مرطوب !

هو البکاء فی المحراب لیلا

هو الضحاک اذا اشتد الضراب

او در محراب عبادت به شدت گریان و در دشوارترین لحظات نبرد خندان بود . (95)

حکایت