شبی در پایتخت بهشت صفحه 76

سپس می افزاید : علی (علیه السلام ) در حالی روزه می گرفت که بر سر سفره ی افطار یا سحرش یک نوع غذا بیشتر به چشم نمی خورد ؛ یا نان و نمک ، یا نان و پیاله ای از شیر ، که در غالب اوقات آن را نیز به مساکین می بخشید یا بینوایان را در خوردن آن سهیم می فرمود . آری ، امام (علیه السلام ) عنایتی بس عظیم

به روزه داشت و به امید تحصیل رضای خداوندی ، بدان اهتمام می ورزید .

امام و حج

می گویم : مولود کعبه را به خانه ی خدا و حج بیت الله الحرام عنایت و ارادتی چشم افزا و سترگ می باید .

می فرماید : آری ، چنانکه حضرت فرمود : خداوند حج خانه ی خود را بر شما واجب کرد ، خانه ای که آن را قبله ی مردم قرار داد . مردم چونان تشنه کامان - که وارد آبگاه می شوند - وارد آن می شوند و همانند کبوتران به آن پناه می برند .

خداوند سبحان کعبه را نشانه ی فروتنی آدمی در برابر بزرگی خود و اعتراف به عزت خویش قرار داد و از میان آفریدگان خود شنوایان و اطاعت کنندگانی را برگزیده که دعوت او را اجابت و سخن او را تصدیق کرده و در جاهایی که انبیا ایستاده اند ، قرار گرفته اند و خود را به فرشتگانی که به دور عرض می گردند ، شبیه ساخته اند . اینان سودهای فراوانی در این تجارتخانه ی عبادی می برند و برای رسیدن به وعده ی آمرزش نزد خداوند می شتابند . خداوند ، کعبه را پرچمی برای اسلام و حرم امنی برای پناهندگان به آن قرار داد و رفتن به سوی آن و حج گزاردن و شناخت و ادای حق آن را واجب گرداند و بندگان را به زیارت آن ژ (110)

سپس می فرماید : علی (علیه السلام ) که مثل حضترش مثل کعبه است و مردم می بایست از اکناف و اقطار عالم اسلامی ، بر گرد کعبه ی

ولایت الهیش گردآیند ، به زیارت بیت خداوندی سخت علاقه داشت تا آنجا که بارها ندای پروردگار خویش را لبیک گفت و در اوج عرفان به زیارت خانه اش شتافت . البته علی (علیه السلام ) را شوق لقای صاحب خانه در سر بود ؛ چنانکه چشم دلش بدین مهم نایل آمد .

می پرسم : نگاه علی (علیه السلام ) به اعمال و اوراد حج چگونه بود ؟

می فرماید : نگاهی معترف بدین مطلب که هر یک از اعمال حج را علاوه بر ظاهر ، باطنی است ژرف و پرمحتوا و اسرار و رموزی است سر به مهر که می بایست در منظر ضیوف حضرت رحمان (جل و علا) قرار گیرد تا حجی مقبول و سعیی مشکور را در کارنامه ی اعمال خویش نگاشته و مضبوط یابند .