شبی در پایتخت بهشت صفحه 82

و یتیم را و اسیر را ، تا رب العالمین در شان ایشان آیت فرستاد : (124) ؛

و یطمعنن الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا

3- الذین ینفقون اموالهم باللیل والنهار سرا و علانیه فلهم اجرهم عند ربهم و لا خوف علیهم و لا یحزنون (125) یعنی کسانی که مال خود را انفاق کنند در شب و روز ، نهان و آشکار ، آنان را نزد پروردگارشان نیکو خواهد بود و هرگز از حادثه ی آینده بیمناک و از امور گذشته ، اندوهگین نخواهند گشت .

حکایت

این آیت در شان علی بن ابیطالب آمد . چهارم درم داشت و در همه ی خاندان وی جز آن نبود . هر چهار درم به درویشان داد . یک درم به شب داد ، یکی به روز ، یکی پنهان ، یکی آشکارا . رب العالمین او را بدان ستود و در شان وی آیت فرستاد .

این ، آن صدقه ای است که در خبر می آید که یک درم ، بیشی دارد بر صد هزار درم .

سبق درهم ، مائه الف درهم . (126)

4- من ذالذی الله قرضا حسنا فیضاعفه له اضعافا کثیره (127) یعنی کیست که خدا را وام دهد ، تا خدا بر او به چندین برابر بیفزاید ؟

حکایت

روزی علی مرتضی (علیه السلام ) در خانه شد ، حسن و حسین علیهماالسلام پیش فاطمه ی زهرا علیهاالسلام می گریستند ، علی (علیه السلام ) گفت : یا فاطمه چه بودست این روشنایی چشم و میوه ی دل و سرور جان ما را که می گریند ؟ فاطمه (علیهاالسلام ) گفت : یا علی همانان که گرسنه اند که یک روز گذشت تا هیچ چیزی نخورده اند و دیگر بر سر آتش نهاده بود . علی (علیه السلام ) گفت : آن چیست که در دیگر است ؟