زیبایی های اخلاق صفحه 113

و اخلاق به کار گرفتند،و در قیامت کِشته ی خود را که به صورت خشنودی حق و بهشت جلوه می کند درو می کنند،و تا ابد از این محصول شیرین بهره می گیرند.

2-دسته ای که نگاهشان به دنیا-زمانی که در دنیا بودند-نگاهی باطل و نادرست بود و بر پایه ی آن نگاه،دنیا را جز خانه ای برای خوش گذرانی و شکم چرانی و شهوت رانی ندیدند؛و به همین خاطر همه ی توان و همت خود را برای پاشیدن بذر گناه و معصیت و تجاوز و ستم به کار گرفتند،و در قیامت کِشته ی خود را که به صورت خشم و نفرت حق و هفت دوزخ آشکار می شود درو می کنند،و تا ابد از این محصول تلخ و ناگوار را با ذلت و خواری می چشند، و کسی هم آنان را برای نجات از این وضع ناهنجار یاری نمی دهد،و دست شفاعت به سویشان دراز نمی کند،و بردارنده ی باری بار آنان را به دوش خود برنمی دارد.چنان که در قرآن مجید آمده:

«وَ لاٰ تَزِرُ وٰازِرَهٌ وِزْرَ أُخْریٰ» (1).

و هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نمی کشد.

آری،قیامت روز عدل و انصاف و حساب و میزان است،و جز نور اسما و صفات حق و حسنات اخلاقی نوری در آن پرتوافشانی نمی کند.تمام قدرت و همه ی شوکت در آن روز در اختیار خداست؛و خدا در آن روز با همه ی بندگانش به عدل و داد و انصاف و لطف و کرم و محبت رفتار می کند،و کسی را مجبور نمی کند که برای نجات کسی باری از گناه آن کس را به دوش خود بردارد، بلکه هر خلاف کاری در گرو اعمال خود است،به جز اهل ایمان که حرّ و آزادند و باری بر دوش ندارند.