زیبایی های اخلاق صفحه 119

«...یٰا أَیُّهَا النّٰاسُ إِنَّمٰا بَغْیُکُمْ عَلیٰ أَنْفُسِکُمْ...» (1).

ای مردم ! تجاوزتان فقط به زیان خود شماست.

«...فَمَنْ نَکَثَ فَإِنَّمٰا یَنْکُثُ عَلیٰ نَفْسِهِ...» (2).

و کسی که پیمان بشکند فقط به زیان خود می شکند.

«...وَ لاٰ یَحِیقُ الْمَکْرُ السَّیِّئُ إِلاّٰ بِأَهْلِهِ...» (3).

و مکر زشت و حیله ی بد جز اهلش را محاصره نمی کند.

سپس نوشته ی خود را به این جمله خاتمه دادند که.طلحه و زبیر بر ما ستم و تجاوز کردند،و بیعت مرا شکستند و با من مکر و حیله نمودند (4).

حفظ پیوند با آنان که خدا فرمان داده است

از این واقعیت در معارف الهی تعبیر به صله ی رحم شده است.صله ی رحم واقعی عبارت است از رسیدگی مادی و معنوی به خویشاوندان و حد اقل زیارت آنان.

پیامبر فرمود:

کسی که خوشحال می شود در رزقش فراخی و وسعت آید و اجل و مرگش به تأخیر افتد صله ی رحم کند (5).

و نیز آن حضرت فرمود:

1- 1) -یونس (10).23.
2- 2) -فتح (48).10.
3- 3) -فاطر (35).43.
4- 4) -بحار الانوار.107/32،باب 1،حدیث 78؛تفسیر برهان.366/3.
5- 5) -عن أنس عن النبی صلی الله علیه و آله و سلم قال.من سره أن یبسط له فی رزقه و ینسأ له فی أجله فلیصل رحمه. خصال.32/1،حدیث 112؛بحار الانوار.89/71،باب 3،حدیث 5.