زیبایی های اخلاق صفحه 174

1-ورع

اشاره

یَا أحمد ! عَلَیکَ بِالوَرَعِ،فَإنَّ الوَرَعَ رأسُ الدِّینِ وَ وَسَطُ الدّینِ و آخَرُ الدِّینِ.إنَّ الوَرَعَ یُقَرِّبُ العَبدَ إلَی اللّٰهِ تَعالَی... (1).

ای احمد ! بر تو باد به ورع و اجتناب از گناه و حفظ خود از فساد؛زیرا ورع سرِ دین و وسط دین و پایان دین است.بی تردید ورع انسان را به خدای بزرگ نزدیک می کند.

در روایتی دیگر آمده است:

سُئِلَ أمیرُ المُؤمنین علیه السلام مَا ثَبَاتُ الإیمانِ ؟ فَقَالَ.الوَرَعُ.فَقِیلَ لَه مَا زَوالُهُ ؟ قَالَ:

الطَّمَعُ (2).

از امیر المؤمنین علیه السلام پرسیدند.مایه ی استواری و پابرجایی ایمان چیست ؟ فرمود.اجتناب از گناه و پرهیزکاری،به حضرت گفتند.سبب نابودی ایمان چیست ؟ فرمود.طمع.

حضرت امام صادق علیه السلام فرمود:

عَلَیکُم بِالوَرَعِ وَ صِدقِ الحَدِیثِ وَ أداءِ الأمانَهِ وَ عِفَّهِ البَطنِ وَ الفَرْجِ (3).

بر شما باد به پرهیزکاری و اجتناب از گناه و راستی در گفتار و ادای امانت و پاک نگاه داشتن شکم و شهوت از حرام.

رعایت ورع و اجتناب از گناه در همه ی شؤون زندگی سبب بیرون آمدن از حجاب هایی است که مانع پرواز انسان به سوی مقام قرب و عامل محروم ماندن

1- 1) -ارشاد القلوب.203/1،الباب الرابع و الخمسون؛بحار الانوار.26/74،باب 2،حدیث 6.
2- 2) -امالی صدوق.289،المجلس الثامن و الأربعون،حدیث 11؛سفینه البحار.439/8،فی الورع.
3- 3) -امالی طوسی.222،المجلس الثامن،حدیث 384؛بحار الانوار.306/67،باب 57،حدیث 28.