زیبایی های اخلاق صفحه 180

شَرّ المالِ مَا لَم یُنْفِقُ فِی سَبِیلِ اللّٰهِ مِنهُ وَ لَم تُؤدّ زَکاتُه (1).

بدترین مال،مالی است که از آن در راه خدا انفاق نشود و زکاتش را نپردازند.

حضرت امیر المؤمنین علیه السلام سبب دوام و بقای مال را هزینه کردن آن در راه خدا و رفع نیاز نیازمندان می داند:

مَن کَثُرَتْ نِعَمُ اللّٰهِ عَلیهِ،کَثُرَتْ حَوَائِجُ النّاسِ إلَیهِ؛فَمَنْ قَامَ للّٰهِ فِیها بِمَا یَجِبُ فِیهَا عَرَّضَهَا لِلدَّوَامِ وَ البَقَاءِ،وَ مَن لَم یَقُم فِیهَا بِمَا یَجِبُ عَرَّضَهَا لِلزَّوالِ وَ الفَنَاءِ (2).

کسی که نعمت خدا بر او زیاد شود،نیازمندی های مردم به او زیاد می گردد؛ پس کسی که به پرداخت آنچه در مال واجب است برخیزد،مال را در معرض دوام و بقا قرار داده و کسی که به پرداخت آنچه در مال واجب است اقدام نکند،آن را در معرض زوال و نابودی گذاشته است.

3-مایه های تقرب به خدا

اشاره

حضرت امام صادق علیه السلام فرمود:

خدای متعال به موسی وحی کرد.بی تردید چیزی عبد را محبوب تر از سه چیز نزد من،به من نزدیک نمی کند.موسی گفت.آن سه چیز کدام است ؟ فرمود.زهد و بی رغبتی به دنیا،و اجتناب از گناهان،و گریه از بیم من.

موسی گفت.برای کسی که این سه حقیقت را به کار گیرد چیست ؟ خدا فرمود.حکومت و تفویض هر کاری را در بهشت برای زاهدان قرار می دهم و همه ی مردم را نسبت به اعمالشان بازرسی می کنم،ولی پرونده ی اجتناب کنندگان از گناه را تفتیش نخواهم کرد،اما گریه کنندگان در رفیق