زیبایی های اخلاق صفحه 316

دارد ستایش کنند.

امام صادق علیه السلام فرمود:

التَّواضُعُ أصلُ کُلِّ خَیرٍ نَفیسٍ وَ مَرتَبهٍ رَفِیعَهٍ،وَ لو کَانَ لِلتَّواضُعِ لُغَهٌ یَفْهَمُهَا الخَلْقُ لَنَطَق عَن حَقایِقِ مَا فِی مَخفیّاتِ العَوَاقِبِ،وَ التَّوَاضُعُ مَا یکونُ للّٰهِ ِ و فِی اللّٰهِ وَ مَا سَواهُ مَکرٌ،وَ مَن تَواضَعَ للّٰهِ ِ شَرَّفَهُ اللّٰهُ عَلی کَثیرٍ مِن عبادِهِ (1).

فروتنی ریشه ی هر خیر باارزشی است و مرتبه و مقام بلندی است،اگر برای تواضع لغتی وجود داشت که مردمان آن را می فهمیدند،هر آینه از حقایق آنچه در پنهان سرانجام ها بود سخن می گفت و تواضع آن است که در راه خدا و برای خداست و جز آن مکر و حیله است و کسی که برای خدا تواضع کند، خدا او را بر بسیاری از بندگانش شرافت می دهد.

تواضع محمد بن مسلم

محمد بن مسلم چنان که در کتاب های رجال آمده از اعاظم اصحاب حضرت امام باقر و حضرت امام صادق علیهما السلام و از راویان حدیث و بسیار مورد اطمینان و انسانی عادل است که روایات اهل بیت او را جزء مقربان و صدّیقان دانسته اند.

ابو نصر می گوید.از عبد اللّٰه بن محمد بن خالد درباره ی محمد بن مسلم پرسیدم ؟ گفت.مردی بسیار بزرگوار ولی از نظر مال دنیایی تنگدست بود، امام باقر علیه السلام به او فرمود.ای محمد ! فروتنی پیشه کن.زمانی که به کوفه بازگشت ظرفی بافته شده از نی که معمولاً در آن خرما می ریختند پر از خرما با ترازویی برداشت و کنار در مسجد جامع نشست و صدایش را به خرمافروشی بلند کرد.

عشیره ی او نزدش آمدند و گفتند.با این کاری که پیشه کرده ای ما را رسوا