زیبایی های اخلاق صفحه 45

خاطر این که عملی در اختیار ندارند) برپا نمی کنیم.

قرآن می فرماید:

«کُلُّ نَفْسٍ بِمٰا کَسَبَتْ رَهِینَهٌ* إِلاّٰ أَصْحٰابَ الْیَمِینِ* فِی جَنّٰاتٍ یَتَسٰاءَلُونَ * عَنِ الْمُجْرِمِینَ* مٰا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ* قٰالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ» (1).

هر انسانی در گرو اعمالی است که مرتکب شده است،مگر سعادتمندان که در بهشت هایی که به سر می برند با اشراف و اطلاع بر دوزخ از مجرمان می پرسند.چه چیزی شما را در دوزخ وارد کرد ؟ گویند.از نمازگزاران نبودیم.

این گونه نیست که بی نمازان کار خیر و عمل مثبت و سخن حقی نداشته باشند،بلکه بسیاری از بی نمازان کارهای خیری را انجام می دهند،و کمک هایی را به محتاجان و نیازمندان می رسانند،ولی از آنجا که به تعبیر پیامبر«نماز آب دین است»؛چون باغ اعمالشان به چنین آب معنوی اتصال ندارد،اعمالشان تباه و ضایع می شود و چیزی در پرونده ی آنان که مورد پذیرش قرار گیرد نمی ماند، از این جهت تهیدست و ندار وارد قیامت می شوند و تهیدست و ندار هم جایی جز دوزخ نخواهد داشت.

لطیفه ی روایی

از آنجا که عرب در مسابقه ی اسب دوانی برنده ی اوّل را سابق و پس از آن را مصلّی می نامد،روایتی جالب در تأویل این آیات به مناسبت کلمه ی مصلّی از حضرت صادق علیه السلام در کتاب های حدیث نقل شده است:

ادریس بن عبد اللّٰه می گوید.از تفسیر «لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ» از حضرت صادق