200داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع) صفحه 150

سکوت محض در هنگام خواندن خطبه

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

در دروازه کوفه در آن ازدحام و شلوغی که صدا به کسی نمی رسد ، زینب (س ) می خواست حق را ظاهر کند و خطبه ای انشاد فرماید . هیچ کس گوش نمی کرد . سر و صدای لشکر و هیاهوی تماشاچیان و هلهله ایشان نمی گذاشت صدا به کسی برسد که ناگاه به قوه ولایت اشاره فرمود : ((اشارت الی الناس ان اسکتوا فارتدت الاصوات و سکنت الاجراس )) ساکت شوید ! همه صداها گرفته شد ، بلکه به همان اشاره زنگهای گردن اسبها و قاطرها و شترها ایستاد و در یک سکوت محض خطبه غرایش را انشاد فرمود و حق را ظاهر ساخت (201)

متوسل شوید ، ماءیوس نمی شوید

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

هرکه را حاجتی باشد ، دنیویه و اخرویه ، هر گاه متوسل به خانه آن مظلومه شود ، ماءیوس نخواهد شد؛ چرا که انجام مقاصد از قبیل رحمات اند و اعطای هر مطلبی ، رحمتی است خاص . و چون آن مکرمه ، عالم به رحمات ، و قادر بر اعطای هر گونه موهبات می باشد ، چگونه ممکن است کسی در خانه او روی برد و ماءیوس گردد ؟ با آن جود و کرم که جبلی خانواده محمدی بوده ؟ ! با اینکه هر یک از صدماتی را که متحمل شد ، مکافاتی دنیویه و مثوباتی اخرویه دارد ، که محتاج به تفصیل می باشد و آن منافی با غرض است . ولی اجمالا این مکرمه در این عالم از علایق خود دور مانده زیرا کسانی را که از علاقه خود در این عالم دور افتاده اند هر گاه به او

متوسل شوند - احتراما لها- به علایق خود رسند . (202)

اولین سفر به شام

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

حاج سید حسن ابطحی گوید : در سفری که به شام رفتم ، با ماشین شخصی با خانواده ام همسفر بودیم . حدود دویست کیلومتر که به شام مانده بود ، عیبی در موتور ماشین پیدا شد که به هیچ وجه روشن نمی شد . در این بین ، آقا مهدی در بیابان با ماشین بنزش پیدا شد و با کمال محبت ماشین ما را بکسل کرد و به شهر شام آورد ، ولی از این موضوع خیلی ناراحت بودم و به حضرت زینب (س ) عرض کردم ! چرا ما با این وضع در سفر اول وارد شام شدیم ؟ ! شب در عالم رؤ یا خدمت حضرت زینب (س ) رسیدم ، حضرت در جواب من فرمودند : آیا نمی خواهی شباهتی به ما داشته باشی ؟ مگر نمی دانی ما در سفر اولی که به شام آمدیم ، اسیر بودیم و چه سختی ها کشیدیم ؟ تو هم چون از ما هستی (و سید هستی ) باید در اولین سفری که به شام وارد می شوی اسیروار وارد شوی . (203)