200داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع) صفحه 155

دشت می گرید در آغوش غروب وای از سیمای مدهوش غروب !

ساقه های نیزه گل داده ست ، آه ! دست ها هر سوی افتاده است ، آه !

می دود در لاله ها خون حسین وای از رخسار گلگون حسین

زینب و بدرود مهمانان خاک زینب و گلزخم های چاک چاک

جامه های زخم بر اندامشان پیشگامان رهایی ، نامشان

هر طرف سروی به خاک افتاده است وین طلوع سرخ هر آزاده است

پیشگامان ، ارغوانی گشته اند لاله رویان ، جاودانی گشته اند

تا اربعین . . .

دل اگر عزم جنون تازی کند سر به روی نیزه جانبازی کند

دل اگر در سینه گردد عشقباز سر به روی نیزه گردد سر فراز