200داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع) صفحه 21

مجلله زینب (س ) از همان ابتدایی که خداوند او را آفرید ، روح لطیفش را چشمه علمی از همان علم لدنی قرار داد . اینها کوچک و بزرگ ندارند . (30)

آرامش کنار برادر

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

محبت و علاقه زینب (س ) از همان دوران کودکی ، به امام حسین (ع ) به قدری سرشار بود ، که نمی توان آن را وصف کرد . او همواره می خواست در کنار برادرش حسین (ع ) باشد و رخسار زیبای حسین (ع ) را بنگرد ، با او انس و الفت داشته باشد . این محبت عجیب و سرشار از مهر و خلوص ، موجب تعجب حضرت زهرا (س ) شد ، راز آن را نمی دانست ، تا آنکه روزی این موضوع را با پدرش در میان گذاشت و پرسید : ((پدرجان ! از محبتی که میان زینب (س ) و حسین (ع ) است ، شگفت زده شده ام ، به طوری که زینب (س ) لحظه ای بدون دیدار حسین (ع ) قرار ندارد ، اگر ساعتی بوی حسین (ع ) را استشمام نکند جانش به لب می رسد . )) پیامبر (ص ) با شنیدن این سخن ، دگرگون شد و اشک از

چشمانش سرازیر گشت و آهی از سینه پرسوزش بر کشید و خطاب به دخترش زهرا(س ) فرمود : ((ای نور چشمم ! این دختر همراه حسین (ع ) به کربلا می رود ، در رنجها و سختیهای مصایب حسین (ع ) شریک خواهد بود . ))(31)

درجه محبت زینب به حسین (ع )

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

به نوشته بعضی مورخان ، درجه محبت زینب (س ) به امام حسین (ع ) به گونه ای بود که هر روز چند بار به دیدار حسین (ع ) می پرداخت ، سپس نماز می خواند . در روز عاشورا دو نوجوانش محمد و عون را نزد حسین (ع ) آورد و عرض کرد : ((جدم ابراهیم خلیل (ع ) از درگاه خدا قربانی را قبول فرمود ، تو نیز این قربانی را از من بپذیر ، اگر چنین نبود که جهاد و جنگ برای زنان روا نیست ، در هر لحظه هزار جان فدای جانان می کردم ، هر ساعت هزار شهادت را می طلبیدم . (32)

نگاه به حسین (ع )

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ