200داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع) صفحه 37

آیه من آیات الله : نشانی از نشانه های خداوند .

مظلومه و حیده : ستمدیده بی کس . (53)

حضرت زینب (س ) در سوگ پیامبر ، علی ، فاطمه و حسن (ع )

زینب در سوگ جدش رسول خدا (ص )

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

پیامبر اسلام (ص ) زینب را بسیار دوست می داشت ، زیرا سیمای او یاد آور خدیجه (س ) بود و نامش یادآور دختر شهیدش .

رسول خدا (ص ) می دانست که این بانوی کوچک در آینده سنگ صبور اهل بیت خواهد شد و زخمهای دل

امیرالمؤ منین (ع ) را مرهم خواهد بود . از این رو ، علاقه خاصی به او داشت .

می توان گفت که روزهای خوشی و عزت زینب (س ) در دوران جدش پیامبر خدا (ص ) بود ، چرا که بعدا گرفتار فراق و سوگ عزیزان و شاهد تهاجم به خانه ولایت شد .

زینب پنج سال بیشتر نداشت که جدش رسول خدا در آستانه مرگ قرار گرفت . او فرزندانش را فرا خواند و با آنان به گفت و گو پرداخت . در این لحظات زینب می دید که بزرگترین پناه آنان ، جد بزرگوارشان ، در حال پیوستن به لقاء الله است . سر مبارک ایشان روی سینه پدر بزرگوارش امیرالمؤ منین (ع ) قرار گرفته بود ، گویا ودایع رسالت به سینه ولایت انتقال می یافت . ملایکه نیز گروه گروه نازل می گشتند و در عزای شریف ترین خلق عالم امکان ، به اهل بیت ، به ویژه فاطمه زهرا(س ) تسلیت می گفتند . (54)