200داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع) صفحه 55

بازداشته از گناهی ) و افضل و برترین خانواده ام می باشی . (84)

استمداد حضرت زینب (س )

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

حضرت زینب (س ) نیز چندین بار در روز عاشورا به قتلگاه رفت ، چون نان و آبی نداشت ، دستها را بر سر نهاد و فریاد زد ، از زمین و زمان برای یاری حسین استمداد نمود ، بر سر عمر سعد جیغ کشید و فرمود : ((آیا حسین (ع ) را می کشند و تو این صحنه را می نگری ؟ ! ))(85)

وداع امام حسین (ع ) با زینب

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

امام حسین (ع ) بانوان را دلداری داد و امر به صبر و فرمود : خداوند شما را از دست دشمنان نجات دهد و عاقبت امر شما را نیکو گرداند ، و دشمنان شما را به انواع عذاب مبتلا خواهد کرد ، و در عوض این مصایبی که به شما رسیده ، خداوند چندین برابر از مواهب خود را به شما عنایت می فرماید ، به زبان چیزی نگویید که موجب کاهش مقام ارجمند شما گردد . . .

زینب گریه می کرد ، امام به او فرمود : آرام باش ای دختر مرتضی ، وقت گریه طولانی است .

همین که خواست به عزم میدان ، از خیمه بیرون آید ، زینب (س ) دامن امام را گرفت و صدا زد :

((مهلا یا اخی ، توقف حتی اتزود منک و اودعک وداع مفارق لا تلاقی بعده ))؛ برادرم ! آهسته باش ، توقف کن تا تو را سیر ببینم و با تو وداع کنم ، آن وداع جدا کننده ای که بعد از آن دیگر ملاقاتی با تو نخواهد بود .