200داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع) صفحه 91

کرده و می گفتند : این است سر امام حسین (ع ) چنان که مردم هنگام استهلال و جست و جوی ماه نو کردن ، به ویژه در شب اول ماه رمضان و شب اول ماه شوال و ذی الحجه ، با دست هاشان به یکدیگر هلال و ماه نو را که به شکل کمان دیده می شود ، اشاره نموده ، نشان می دهند) .

2- ای پاره دل من ! (این پیشامدها) گمان نمی بردم ، این کار تقدیر و نوشته شده بود (خدای تعالی حکم نموده و فرمان داده و خواسته است ) .

3- ای برادر ! با فاطمه خردسال سخن بگو که محققا نزدیک است دل او (از فراق و جدایی ) گداخته شود .

4- ای برادر ! دل تو بر ما مهربان بود ، چه شده است آن را که سخت و استوار گردیده (چرا به ما التفات نداشته و روی نمی آوری ) ؟

5- ای برادر ! کاش (زین العابدین ) علی (بن الحسین ) را هنگام اسیری و دستگیری و یتیمی و بی پدری می دیدی که به جا آوردن واجبات را به نحو کامل طاقت و توانایی ندارد و(و در برخی از نسخ و نوشته ((لا یطیق جوابا)) نوشته شده ، یعنی جواب و پاسخ دادن را طاقت ندارد و این انسب و شایسته تر است ) .

6- هر گاه او را به زدن (با تازیانه و جز آن ) به درد آورند با ذلت و خواری تو را صدا زند ، در حالی که اشک ریزان (از چشمانش ) جاری و روان سازد .

7- ای برادر !

او را به خود بچسبان و نزدیک گردان و دل ترسانش را تسکین داده و آرام نما .

9- چه بسیار یتیم و پدر مرده ذلیل و خواست است ، هنگامی که پدرش را فریاد نموده و بخواند و پاسخ دهنده ای او را نبیند . (137)

توجه به سر برادر