اوصاف الرسول: دربیان اسامی،القاب،اوصاف وکنیه های پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله صفحه 112

«اَنَا صاحِبُ التَّنْزِیلِ وَ اَنْتَ صاحِبُ التَّأوِیلِ ... .»(1)

«من صاحب تنزیل هستم یعنی قرآن بر من نازل شده و تو صاحب تأویل می باشی یعنی آن را تفسیر و تأویل می کنی.»

صاحب الجَمل

به معنای صاحب شتر است که در حدیث عیسی بن مریم آمده: خداوند پیامبر خاتم صلی الله علیه وآله را برایش این گونه توصیف می نمود:

«اُوصِیکَ یَابْنَ مَرْیَمَ الْبِکْرِ الْبَتُولِ بِسَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ وَ حَبِیبِی فَهُوَ اَحْمَدُ صاحِبُ الْجَمَلِ الاَحْمَرِ وَ الْوَجْهِ الاَقْمَرِ...»؛(2)

صاحب الحج

اگرچه حضرت ابراهیم علیه السلام پایه های خانه کعبه را بنا نهاد و به دستور الهی بر سر تا سر جهان تا پایان تاریخ ندا داد که «وَأَذِّن فِی النّاسِ بِالْحَجِ ّ یَأْتُوکَ رِجالًا وَعَلَی کُلِ ّ ضامِرٍ یَأْتِینَ مِن کُلِ ّ فَجٍ ّ عَمِیقٍ»؛(3)

«و مردم را دعوت عمومی به حج کن؛ تا پیاده و سواره بر مرکب های لاغر از هر راه دوری بسوی تو بیایند».

لکن این پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله بود که آن حج را احیاء فرمود، لذا در آن عبارت آمده است:

1- 353. امالی شیخ طوسی، ص 331.
2- 354. کافی، ج 8، ص 138 / کمال الدین، ج 1، ص 159.
3- 355. سوره حج، آیه 27.