اوصاف الرسول: دربیان اسامی،القاب،اوصاف وکنیه های پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله صفحه 17

«حَتّی بَعَثَ اللَّهُ مُحَمَّداً شَهِیداً وَ بَشِیراً وَ نَذِیراً خَیْرَ الْبَرِیَهِ طِفلاً وَ اَنْجَبَها کهْلاً، اَطْهَرُ المُطَهَّرِینَ شِیمَهً وَ اَجْوَدُ الْمُسْتَمْطرِینَ دِیمَهً»؛(1)

«تا این که خداوندمتعال محمّدصلی الله علیه وآله راشاهد و بشیر و نذیرمبعوث فرمود، او که در طفولیت بهترین مردم بود و در کهنسالی نجیب ترین و بزرگوارترین آنان و از جهت اخلاق پاک ترین پاکان و باران کرمش از هر چیز بادوام تر بود».

اجْوَد الناس

به معنای کسی که با جود و سخی ترین و بخشنده ترین مردم است و این نیز از اوصافی است که امیر المؤمنین بیان فرموده:

«کانَ اَجْوَدُ النّاسِ کَفّاً ... وَ اَصْدَقُ النّاسِ لَهْجَهً»؛(2) «او با سخاوت ترین و بخشنده ترین مردم بود ... و راستگوترین مردم و صریح ترین لهجه را داشت».

احبُّ خَلق اللَّه

این لقبی است که جبرئیل به وسیله آن، پیامبر خاتم صلی الله علیه وآله را ملقب نموده؛ چنان که در شب معراج آن گاه که جبرئیل بُراق را آورد به او گفت:

«اُسْکُنْ فَاِنَّما یَرْکَبُکَ خَیْرُ الْبَشَرِ، اَحَبُّ خَلْقِ اللَّهِ اِلَیْهِ...»؛(3)

«آرام باش که بهترین بشر تو را سوار خواهد شد، او که محبوب ترین شخص نزد خداوند است».

1- 44. نهج البلاغه، خ 105 / بحارالانوار، ج 97، ص 165.
2- 45. بحارالانوار، ج 16، ص 231.
3- 46. بحارالانوار، ج 18، ص 378.