اوصاف الرسول: دربیان اسامی،القاب،اوصاف وکنیه های پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله صفحه 220

مُنیر

منیر نیز از القابی است که خداوند متعال برای آن حضرت به کار برده است، آن گاه که جریان خلقت نور محمّد و گفتن نام ایشان را به قلم؛ ذکر می کند که بنویس لا اله الّا اللَّه محمّد رسول اللَّه؛ وقتی قلم اسم محمّد را می شنود، به سجده می افتد و می گوید: خدایا این کیست که نامش را کنار نام خود آوردی؟ خدا می فرماید:

«یا قَلَمُ فَلَوْلاهُ ما خَلَقْتُکَ وَ لا خَلَقْتُ خَلْقِی اِلّا لاَجْلِهِ، فَهُوَ بَشِیرٌ وَ نَذِیرٌ وَ سِراجٌ مُنِیرٌ وَ شَفِیعٌ وَ حَبِیبٌ، فَعِنْدَ ذلِکَ اِنْشَقَّ الْقَلَمُ عَنْ حَلاوَهِ ذِکْرِ مُحَمَّدٍ ...»؛(1)

«اگر او نبود تو را خلق نمی کردم و هیچ یک از خلایق را خلق نکردم مگر به خاطر او، او بشیر است و نذیر، او سراج منیر است، او شفیع است و حبیب. در این هنگام بود که به جهت شیرینی نام محمّد، قلم شکافته شد».

موَجّه

شخص موجّه به معنای کسی است که دارای وجاهت و مقام و آبرومندی و منزلت بالایی است. موجّه از وجه گرفته شده یعنی یک شخصیت برجسته که نسبت به سایر مردم متمایز است.

عنوان موجّه را صاحب مناقب از اسامی و القاب پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله