اوصاف الرسول: دربیان اسامی،القاب،اوصاف وکنیه های پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله صفحه 246

هُدی

به معنای هدایت، راهنمایی که خلاف ضلالت است و پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله را خداوند در قرآن کریم «هدی» نامیده است؛ آنجا که می فرماید:

«وَما مَنَعَ النّاسَ أَن یُؤْمِنُوا إِذْ جَآءَهُمُ الْهُدَی وَیَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّآ أَن تَأْتِیَهُمْ سُنَّهُ الْأَوَّلِینَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلاً»؛(1)

«و چیزی مردم را بازنداشت از اینکه -وقتی هدایت به سراغشان آمد- ایمان بیاورند و از پروردگارشان طلب آمرزش کنند، جز اینکه (خیره سری کردند؛ گویی می خواستند) سرنوشت پیشینیان برای آنان بیاید، یا عذاب (الهی) در برابرشان قرار گیرد!»

و در آیه دیگر فرموده است: «وَما مَنَعَ النّاسَ أَن یُؤْمِنُوا إِذْ جَآءَهُمُ الْهُدَی إِلآَّ أَن قالُوا أَبَعَثَ اللَّهُ بَشَراً رَسُولًا»؛(2)

«تنها چیزی که بعد از آمدن هدایت مانع شد مردم ایمان بیاورند، این بود (که از روی نادانی و بی خبری) گفتند: آیا خداوند بشری را به عنوان رسول فرستاده است؟!»

و صاحب مناقب نیز آن را از اسامی پیامبر خاتم صلی الله علیه وآله بر شمرده است.(3)

حرف ی

یس

«یس» که «یاسین» قرائت می شود، یکی دیگر از اسامی قرآنی پیامبر

1- 832. سوره کهف، آیه 55.
2- 833. سوره اسراء، آیه 94.
3- 834. مناقب، ج 1، ص 150.