تاریخچه زندگی سیوطی
وی دانشمند فرزانه حافظ ، ابوالفضل جلال الدّین عبدالرّمن بن کمال الدّین ابی بکر بن محمّد سیوطی ، معروف به ابن السیوطی شافعی مصری است که شب یکشنبه اول ماه رجب سال 849 ه در قاهره دیده به جهان گشود . در احاطه نسبت به علوم و فضایل ، از نوابغ عصر خود به شمار می رفت و از علوم و فنون مختلف بهره داشت و پیرامون تألیفاتی از خود به جای گذاشت .
می گویند تألیفات وی افزون بر پانصد جلد کتاب بوده که از رساله های یک ورقی و دو ورقی تا کتابهای چند جلدی را شامل می شده است . او در تحریم منطق نیز کتابی نگاشته است .
سیوطی
مدّعی اجتهاد بود و در برخی از تألیفاتش خود را به عنوان نو آور قرن نهم معرّفی نموده است ، و همین ادّعا سبب گردیده که گرفتاریهای فراوانی برای او پدید آید . داوودی شاگرد او می گوید : وی دویست هزار حدیث از حفظ بوده است.
او نزد گروهی همچون : بلقینی ، مناوی ، ابو عبّاس شمّنی ، محی الدّین کافیجی ، حافظ قاسم بن قطلو بغا ، برهان بقاعی ، شمس سخاوی و دیگران درس آموخته بود ، و اساتید او در اجازه و قرائت و سماع به 150 نفر می رسیدند که نامشان را در معجم خود گرد آوری نموده است . کتب زیر از معرف ترین تألیفات اوست :