بی تردید أیات نورانی و مقدّسی که در شأن اهل بیت علیهم السلام فرود آمده – و بر تارک همه آنها آیه تطهیر – به تنهایی برای نمایاندن جایگاه رفیع و با عظمت این خاندان بسنده است ، امّا از آنجا که گفتار و کردار مترجم وحی ، تفسیری است دقیق ، گویا و رسا بر کلام حق ، که مقصود و مفهوم آیات را به درستی بر همگان آشکار می سازد و هر گونه شک و تردیدی را قاطعانه می زداید ، پیامبر بزرگوار اسلام صلی الله
علیه و آله و سلم بارها و بارها با سخن و عمل خویش ، معنی و مفهوم اهل بیت را روشن ساخت و موهبتهای عظیمی را که خداوند منّان به ایشان ارزانی داشته است بر شمرد ، بطوری که هیچ گونه شبهه و شائبه ای در این زمینه بر جای نماند و حجّت بر اهل تحقیق و جویندگان حقیقت تمام گشت.
با این همه ، هنوز پیکر پاک رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به خاک سپرده نشده بود که دنیا پرستان و خیانت پیشگان خفّاش صفتی که از دیرباز آزمندانه و مزوّرانه در کمین نشسته بودند ، فرصتی یافتند تا با فریب و نیرنگ و دست یازیدن به زر و زور ، نقشه های دیرین خویش را جامع عمل بپوشانند و با محروم ساختن اهل بیت علیهم السلام از حقّشان ، خود سرنوشت جهان اسلام را به دست گیرند و تاریخ را از مسیر واقعی آن منحرف سازند . و این گونه بود که بزرگ بانوی اسلام و فخر زنان جهان صدّیقه طاهره ، علی رغم آن همه توصیه های فراوان و موکدی که پدر بزرگوارش درباره مقام و منزلت وی ابراز داشته بود ، مظلومانه به شهادت رسید و امیر المومنین با آن قدرت و شهامت و شجاعتی که در میدانهای گوناگون به نمایش گذاشته بود ، برای حفظ اصل اسلام ، از حق مسلّم خود برای خلافت چشم پوشید و سکوت اختیار نمود و خانه نشین شد .