اوصاف امیرالمؤمنین علیه السلام (بیش از 2هزار منقبت) صفحه 14

صفحه 14

1- 18. تاریخ الخلفاء، ج 1، ص 150.

2- 19. سوره نحل، آیه 76.

3- 20. بحارالانوار، ج 41، ص 111؛ تأویل الآیات، ص 262.

4- 21. سوره توبه، آیه 19.

5- 22. بحارالانوار، ج 36، ص 138. تفسیر الطبری، ج 14، ص 171؛ تفسیر الصنعانی، ج 2، ص 269؛ تاریخ دمشق، ج 42، ص 358؛ الدرّ المنثور، ج 5، ص 29؛ المناقب ابن مغازلی، ص 321.

حضرت فرمود: همان کسی که خدای تعالی شما را بر اعتصام به او فرمان داده است:

«وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَلَا تَفَرَّقُوا»؛(1)

«و همگی به ریسمان الهی [قرآن و اسلام، و هر وسیله وحدت چنگ زنید و پراکنده نشوید».

گفتند: این حبل چیست و چگونه است؟

فرمود: همان فرمایش خداوند؛

«إِلّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النّاسِ»(2)

«مگر با ارتباط به خدا، و ارتباط به مردم».

پس حبل (ریسمان) از جانب خدا، کتاب اوست و حبل از جانب مردم، وصی من است.

گفتند: وصی شما کیست؟ فرمود: همان که خدای تعالی درباره اش فرمود:

«أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ یا حَسْرَتی عَلی ما فَرَّطتُ فِی جَنْبِ اللَّهِ»؛(3)

«(این دستورها برای آن است که) مبادا کسی در روز قیامت بگوید: افسوس بر من، به خاطر کوتاهی هایی که در اطاعت فرمان از خدا کردم».

گفتند: جنب اللَّه چیست؟ فرمود: همان که در موردش آمده:

«یا لَیتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلاً»؛(4)

«(از شدّت حسرت، دست خود را به دندان می گزد و می گوید:) ای کاش با رسول (خدا) راهی برگزیده بودم!»

وصی من، همان سبیل به سوی من است.

گفتند: او را به ما نشان ده که خیلی مشتاق او هستیم. فرمود:

«هُوَ الَّذِی جَعَلَهُ اللَّهُ «آیهً لِلْمُتَوَسِّمِینَ»(5) فَإِنْ نَظَرْتُمْ إِلَیهِ نَظَرَ «لِمَنْ کانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَی السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ»(6) عَرَفْتُمْ أَنَّهُ وَصِیی کَما عَرَفْتُمْ أَنِّی نَبِیکُمْ»؛(7)

«او کسی است که خدای تعالی وی را «نشانه حقّ جویان» قرار داده، پس اگر به خوبی به او نظر کنید مانند «کسی که عقل و گوش سالم دارد»، حتماً خواهید یافت که او وصی من است، همان طور که مرا به عنوان پیامبر شناختید...».

5 الْإِحْسانُ

«إِنَّ اللَّهَ یأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسانِ»؛(8)

«خدای تعالی به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می دهد».

در مورد این آیه، روایات متعددی نقل شده که: مراد از عدل در این آیه، رسول خداصلی الله علیه وآله، و مراد از احسان، علی بن ابی طالب علیه السلام است.(9)

6 الْأَذانُ

اعلان و آگاهی دادن. آیه شریفه «وَأَذانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ»(10) اعلان و اطلاعیه ای از جانب خدا و رسولش است.

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه