کتابخانه بالقرآن

اوصاف امیرالمؤمنین علیه السلام (بیش از 2هزار منقبت) صفحه 31

صفحه 31

1- 166. سوره توبه، آیات 3 و 4.

2- 167. بحارالانوار، ج 35، ص 284؛ و نیز رجوع کنید به کتاب: فروغ ابدیت یا فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام.

3- 168. سوره مائده، آیه 55.

4- 169. وسائل الشیعه، ج 9، ص 478.

دید که از مسجد بیرون می آمد، فرمود: آیا کسی به تو چیزی داد؟ گفت: آری آن آقایی که مشغول نماز است. و او امیرمؤمنان علیه السلام بود که در حال رکوع به سائل فقیر کمک نمود.(1)

60 صاحِبُ آیهِ النَّجْوی

پیامبرصلی الله علیه وآله خوش مشرب و خوش برخورد و با مردم مهربان و خودمانی بود، اصحاب هم همیشه و هروقت دوست داشتند به خدمت حضرت می رسیدند و با ایشان خلوت نموده، تقاضای ملاقات خصوصی می کردند و از هر دری سخن می گفتند. گاه این مجالس طولانی و زیاد می شد و پیامبر خداصلی الله علیه وآله را از کارهایش بازمی داشت، تا اینکه آیه شریفه نازل شد:

«یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا ناجَیتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَینَ یدَی نَجْویکُمْ صَدَقَهً ذلِکَ خَیرٌ لَکُمْ وَأَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ»؛(2)

«ای کسانی که ایمان آورده اید! هنگامی که می خواهید با رسول خدا نجوا کنید (و سخنان درگوشی بگویید)، قبل از آن صدقه ای (در راه خدا) بدهید. این برای شما بهتر و پاکیزه تر است و اگر توانایی ندارید، خداوند غفور و رحیم است».

امّا آنان که فقیر بودند، چیزی نداشتند که بدهند و آنان که پول داشتند بخل ورزیدند و ندادند. تنها کسی که به این آیه عمل کرد امام علی علیه السلام بود.(3) چنان که حضرت فرمود: در قرآن آیه ای است که هیچ کسی غیر از من به آن عمل نکرد، نه قبل از من و نه بعد از من، و آن آیه مناجات است؛ چون من یک دینار داشتم آن را به چند درهم فروخته و هرگاه خدمت حضرت می رسیدم یک درهم صدقه می دادم.

تا اینکه آیه نسخ شد با آیه: «ءَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَینَ یدَی نَجْویکُمْ صَدَقاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتابَ اللَّهُ عَلَیکُمْ فَأَقِیمُوا الصَّلاهَ وَآتُوا الزَّکاهَ وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِما تَعْمَلُونَ»؛(4)

«آیا ترسیدید فقیر شوید که از دادن صدقات قبل از نجوا خودداری کردید؟! اکنون که این کار را نکردید و خداوند توبه شما را پذیرفت، نماز را برپا دارید و زکات را ادا کنید و خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید و (بدانید) خداوند از آنچه انجام می دهید باخبر است».(5)

61 صاحِبُ آیهِ وَالنَّجْمِ

«وَالنَّجْمِ إِذا هَوی ماضَلَ صاحِبُکُمْ وَماغَوی ؛(6)

«سوگند به ستاره هنگامی که افول می کند، هرگز دوست شما (محمّد) منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است».