اوصاف امیرالمؤمنین علیه السلام (بیش از 2هزار منقبت) صفحه 32

صفحه 32

1- 170. بحارالانوار، ج 35، ص 183؛ امالی صدوق، ص 124؛ ارشاد القلوب، ج 2، ص 260؛ اقبال الاعمال، ص 304؛ الافصاح، ص 132. تفسیر الرازی، ج 6، ص 87؛ تفسیر البیضاوی، ج 2، ص 88؛ تفسیر ابن کثیر، ج 3، ص 138؛ تفسیر البغوی، ج 3، ص 73.

2- 171. سوره مجادله، آیه 12.

3- 172. المصنّف لابن ابی شیبه، ج 12، ص 81.

4- 173. سوره مجادله، آیه 13.

5- 174. بحارالانوار، ج 35، ص 376؛ العمده، ص 186. شواهد التنزیل، ج 2، ص 320؛ تفسیر الطبری، ج 23، ص 248، تفسیر الصنعانی، ج 3، ص 280.

6- 175. سوره نجم، آیات 1و 2،

ابن عباس در مورد نزول این آیه می گوید: شبی نماز عشا را با رسول خداصلی الله علیه وآله خواندیم، پس فرمود: امشب نور ستاره ای از آسمان در خانه یکی از شما سقوط می کند، هرکه باشد او جانشین من خواهد بود. آن شب، خیلی ها منتظر ماندند و بیش از همه پدرم عباس بن عبدالمطلب بود، ولی نور آن ستاره بر خانه علی بن ابی طالب علیه السلام فرود آمد.

منافقین گفتند: رسول خداصلی الله علیه وآله در محبت به علی خیلی زیاده روی می کند. آن گاه این آیه نازل شد که پیامبرصلی الله علیه وآله در محبت به علی گمراه نشده و از پیش خود نیز چیزی نمی گوید.(1)

62 صاحِبُ الْأَعْرافِ

«وَنادی أَصْحابُ الأَْعْرافِ رِجالاً یعْرِفُونَهُمْ بِسِیماهُمْ ...»؛(2)

«و اصحاب اعراف، مردانی (دوزخیان) را که از سیمایشان آنها را می شناسند، صدا می زنند...».

رسول خداصلی الله علیه وآله درباره این آیه فرمود:

«یا عَلِی! إِنَّکَ وَالْأَوْصِیاءِ مِنْ بَعْدِکَ أَعْرافٌ بَینَ الْجَنَّهِ وَالنّارِ»؛(3)

«ای علی! تو و جانشینان بعد از تو همان اعراف بین بهشت و جهنم هستند».

علی علیه السلام نیز در قسمتی از خطبه خود فرمود:

«سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی، أَنَا یعْسُوبُ الْمُؤْمِنِینَ وَغایهُ السّابِقِینَ وَلِسانُ الْمُتَّقِینَ وَخاتِمُ الْوَصِیینَ وَخَلِیفَهُ رَبِ ّ الْعالَمِینَ، أَنَا قَسِیمُ النّارِ، أَنَا صاحِبُ الْجِنانِ، أَنَا صاحِبُ الْأَعرافِ، أَنَا صاحِبُ الْحَوْضِ»؛(4)

«بپرسید از من قبل از آنکه مرا از دست بدهید، من یعسوب مؤمنان و غایت سابقان هستم، من زبان تقواپیشگان، و خاتم جانشینان و جانشین پروردگار جهانیان هستم، من تقسیم کننده آتش جهنم و صاحب بهشت هستم، من صاحب اعراف و صاحب حوض کوثر می باشم».

63 صاحِبُ الْبَینَهِ

«أَفَمَنْ کانَ عَلی بَینَهٍ مِنْ رَبِّهِ کَمَن زُینَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَاتَّبَعُوا أَهْوآءَهُمْ»؛(5)

«آیا آن که دلیل روشنی از سوی پروردگارش دارد، مانند کسی است که زشتی اعمال در نظرش آراسته شده و از هوای نفسش پیروی می کند؟».

در مورد این آیه شریفه گفته شده: مراد از کسی که دارای بینه است، امیرمؤمنان علیه السلام است.(6)

«أَشْهَدُ أَنَّکَ کُنْتَ عَلی بَینَهٍ مِنْ رَبِّکَ»؛(7)

«گواهی می دهم که تو از جانب پروردگارت دارای بینه هستی».

64 صاحِبُ صِراطِ السَّوِی ّ

صراط السوی؛ راه عدل و حقّ و طریق واضح و روشنی که هیچ کژی و اعوجاج ندارد.

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه