کتابخانه بالقرآن

اوصاف امیرالمؤمنین علیه السلام (بیش از 2هزار منقبت) صفحه 326

صفحه 326

1- 1800. سوره بقره، آیه 207.

2- 1801. بحارالانوار ج 19، ص 54 و ج 36، ص 59؛ امالی طوسی ص 446؛ ارشاد القلوب، ج 2، ص 224؛ تفسیر عیاشی، ج 1، ص 101؛ تفسیر قمی، ج 1، ص 70؛ تفسیر فرات، ص 65؛ تأویل الآیات، ص 94.

3- 1802. بحارالانوار، ج 35، ص 63.

4- 1803. بحارالانوار، ج 35، ص 46؛ معانی الاخبار، ص 58.

«نام من در کتاب انجیل الیا و نزد اهل حبشه نیز بثریک می باشد».

البته در نقل دیگر بتریک نوشته شده.(1)

1727 بَثِیرٌ

«النَّمِرُ الَّذِی إِذا وَضَعَ مِخْلَبَهُ فِی شَی ءٍ هَتَکَهُ»؛ ببر یا پلنگی که چون ناخن و چنگ خود را در چیزی فرو ببرد، آن را درهم می کوبد و از هم می پاشد.(2)

خود آن حضرت فرموده:

«أَنَا اسْمِی فِی الْاِنْجِیلِ اِلْیا... وَعِنْدَ التُّرْکِ بَثِیرٌ»؛(3)

«در انجیل نام من الیا و نزد ترک نیز بثیر است».

1728 بَحْرٌ فِی الْمَجالِسِ

دریای علم و آگاهی.

هنگامی که نزد ابن عباس، نام علی علیه السلام برده شد، گفت:

«وا أَسَفاهُ عَلی أَبِی الْحَسَنِ! مَضی وَاللَّهِ ما غَیرَ وَلا بَدَّلَ وَلا قَصَّرَ وَلا جَمَّعَ وَلا مَنَّعَ وَلا آثَرَ إِلّا للَّهِ ِ، وَاللَّهِ لَقَدْ کانَتِ الدُّنْیا أَهْوَنَ عَلَیهِ مِنْ شِسْعِ نَعْلِهِ، لَیثٌ فِی الْوَغی بَحْرٌ فِی الْمَجالِسِ، حَکِیمٌ فِی الْحُکَماءِ. هَیهاتَ! قَدْ مَضی إِلَی الدَّرَجاتِ الْعُلی ؛(4)

«افسوس بر علی! در حالی از دنیا رفت که نه چیزی را تغییر داد و نه تبدیل کرد و نه چیزی کم و زیاد کرد، و چیزی هم برنگزید مگر برای خدا؛ به خدا قسم! دنیا نزداو از بند کفشش هم بی ارزش تر بود، او که شیر درجنگ ها، دریای علم در مجالس و حکیمی بین فرزانگان بود. هیهات! او به درجات بسیار بالا پرکشید».

1729 الْبَدْرُ التَّمامِ

ماه شب چهارده، آن گاه که کامل می شود و نورش از هر زمانی بیشتر است.

روزی که مردم برای بیعت با امیرمؤمنان علیه السلام هجوم آورده بودند، ابن ملجم مرادی ملعون هم حضور داشت، جلو آمد و خطاب به امام علیه السلام چنین گفت:

«اَلسَّلامُ عَلَیکَ أَیهَا الْإِمامُ الْعادِلُ، وَالْبَدْرُ التَّمامُ، وَاللَّیثُ الْهُمامُ، وَالْبَطَلُ الضَّرْغامُ، وَالْفارِسُ الْقَمْقامُ، وَمَنْ فَضَّلَهُ اللَّهُ عَلی سائِرِ الْأَنامِ، صَلَّی اللَّهُ عَلَیکَ وَعَلی آلِکَ الْکِرامِ، أَشْهَدُ أَنَّکَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ صِدْقاً وَحَقّاً وَأَنَّکَ وَصِی رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله...»؛(5)

«سلام برتو ای امام عادل، ای ماه شب چهارده، ای دلاور و پهلوان بزرگ و بلند همت، و جنگجوی شجاع، ای آن که خدا او را بر دیگر مردم فضیلت داده. درود بر تو و خانواده گرامی تو! گواهی می دهم به راستی و حقیقت که تو امیرمؤمنان هستی و تو وصی و جانشین رسول خدایی ...».

و همچنان می گفت و بعد هم چند بیت شعر خواند. امام علی علیه السلام پس از آن فرمود: تو کیستی؟ گفت: عبدالرحمن هستم.

فرمود: فرزند کیستی؟ گفت: ملجم مرادی.