اوصاف امیرالمؤمنین علیه السلام (بیش از 2هزار منقبت) صفحه 42

صفحه 42

1- 260. بحارالانوار، ج 38، ص 107؛ امالی صدوق، ص 547، مجلس 81، حدیث 17،

2- 261. اقبال الاعمال، ص 492؛ مفاتیح الجنان، اعمال غدیر.

3- 262. سوره عنکبوت، آیه 69.

4- 263. بحارالانوار، ج 35، ص 46؛ معانی الاخبار، ص 58.

5- 264. سوره جن، آیه 26 و 27.

6- 265. بحارالانوار، ج 54، ص 341.

7- 266. سوره بروج، آیه 3.

8- 267. بحارالانوار، ج 36، ص 115؛ اصول کافی ج 1، ص 425.

9- 268. من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 589؛ المزار، ص 78؛ مفاتیح الجنان، زیارت مخصوصه.

«گواهی می دهم تو بر دین خدا که بر آن بودی از جهان درگذشتی؛ در حالی که شهید شدی و شاهد و مشهود خدا بودی».

100 الْمُصَدِّقُ

«وَالَّذِی جآءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُولئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ»؛(1)

«امّا کسی که سخن راست بیاورد و کسی که آن را تصدیق کند، آنان پرهیزکارانند».

امام باقرعلیه السلام فرمود: مراد از «بِالصِّدْقِ» در آیه شریفه رسول خداصلی الله علیه وآله، و مراد از «صَدَّقَ بِهِ» (تصدیق کننده پیامبر) امیرمؤمنان علیه السلام است.(2)

101 مُطْعِمُ الطَّعامِ

«وَیطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلَی حُبِّهِ مِسْکِیناً وَیتِیماً وَأَسِیراً»؛(3)

«و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه و نیاز دارند، به مسکین و یتیم و اسیر می دهند».

این آیه در شأن امیرمؤمنان علیه السلام و خانواده آن حضرت نازل شده، که سه روز روزه گرفتند و هرشب، افطار خود را به مسکین و یتیم و اسیر اطعام دادند.(4)

امام هادی علیه السلام در زیارت آن حضرت به ایشان چنین خطاب می کند:

«أَنْتَ مُطْعِمُ الطَّعامِ عَلی حُبِّهِ مِسْکِیناً وَیتِیماً وَأَسِیراً لِوَجْهِ اللَّهِ، لا تُرِیدُ مِنْهُمْ جَزآءً وَلا شَکُوراً»؛(5)

«آن مطعم که در قرآن آمده، تو هستی که به مسکین و یتیم و اسیر اطعام دادی، آن هم به قصد قرب الهی که از ایشان هیچ گونه پاداشی و توقع تشکری نداشتی».

102 الْمُنْتَظِرُ

کسی که در انتظار امری است. امام علی علیه السلام منتظر شهادت در راه خدا بود.

در صدر اسلام برخی از دوستان حضرت در جنگ ها به شهادت رسیدند، ایشان نیز آرزو می کرد که به آنان برسد.

این آیه شریفه نازل شد:

«مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ ینتَظِرُ وَما بَدَّلُوا تَبْدِیلاً»؛(6)

«در میان مؤمنان مردانی هستند که بر عهدی که با خدا بستند، صادقانه ایستاده اند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند) و بعضی دیگر در انتظارند، و هرگز تغییر و تبدیلی در پیمان خود ندادند».

در احادیث وارد شده: مراد از «من ینتظر» امیرالمؤمنین علیه السلام است؛ چون حمزه و جعفر بن ابی طالب شهید شده بودند و علی علیه السلام در انتظار شهادت بود و خود حضرت قسم یاد کرد که:

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه