فرهنگ صفات (اخلاقی) صفحه 260

1- 389. سوره احقاف، آیه 35.

خون جاری بود مردم را از طریق شیوه های گوناگون به اسلام و بندگی خدا فرا می خواند.

در پرتو این پایداری شگفت انگیز و متحمل شدن این زحمات طاقت فرسا بود که آیین حیات بخش اسلام سراسر گیتی را به نور آسمانی خود منوّر ساخت و امروز در حالی که بانگ «اللَّهُ اکبر» از چهار سوی جهان به گوش می رسد بیش از یک چهارم جمعیت جهان را پیروان اسلام تشکیل می دهند.(1)

« وَ الْعَصْرِ ا إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِی خُسْرٍ ا إِلّاَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحات وَ تواصَوْا بِالْحَقِ ّ وَ تواصَوْا بِالصَّبْرِ ».(2)

«سوگند به عصر که انسان ها همه در زیانند مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال شایسته انجام می دهند و یکدیگر را به حق سفارش و به شکیبایی توصیه می نمایند.»

توجه به اصول جامع چهارگانه در متن این سوره شریف و اجرای دقیق آن در زندگی فردی و اجتماعی - به عنوان عالی ترین برنامه پاکسازی زندگی از بلای همگانی خسران - راه کاری تضمین شده و مترقّی برای حلّ مشکلات و نابسامانی ها و نجات انسان از زیانکاری است که باید زیر بنا و سر لوحه فعالیت های معنوی و مادی همه انسان ها قرار گیرد:

ایمان و مبانی حیات بخش اعتقادی.

کارهای نیک و اعمال شایسته که ثمره درخت بارور ایمان و قوام بخش آن است.