- سخن ناشر 1
- فضیلت های اخلاقی و صفات عالی انسانی 6
- 1 - نقش فضایل اخلاقی وصفات برجسته انسانی 8
- 1 - بلندی همّت 26
- اشاره 38
- اخلاص در قرآن 42
- قسمت اول 44
- قسمت دوم 54
- توضیح 65
- مفهوم زهد 66
- اشاره 128
- مفهوم بردباری 153
- اشاره 153
- حلم در قرآن و روایات 155
- توضیح 166
- فروتنی در برابر خداوند 166
- فروتنی در برابر مؤمنان 167
- تواضع در برابر اولیای خداوند 167
- تواضع در برابر حقّ 168
- فضیلت فروتنی 168
- اشاره 197
- وفا به وعده 203
- اشاره 239
- توضیح 251
- قرآن و شکیبایی 255
- قسمت اول 261
- شکیبایی در روایات 261
- قسمت دوم 270
- اقسام صبر 278
- مفهوم توکّل 291
- توضیح 291
- قرآن و توکّل 293
- توکّل در روایات 297
- درجات توکّل 306
- اشاره 313
- توضیح 328
- قرآن و عدالت اجتماعی 332
- روایات و عدالت اجتماعی 334
- دادگری در خانواده 345
- اشاره 347
- قرآن و انفاق 350
- انفاق در روایات 354
- قسمت اول 354
- قسمت دوم 363
- فوائد صدقه و انفاق 366
- شرایط انفاق 369
- قسمت اول 387
- قسمت دوم 392
- ضدّ ارزش های اخلاقی و صفات ناپسند 405
- نقش صفات ناپسند در تخریب ارزش ها 407
- 1 - دروغ گویی 416
- اشاره 416
- مراتب دورغ گویی 426
- دروغ مصلحت آمیز 427
- کودک و دروغ گویی 428
- علل و عوامل دروغ گویی 430
- توضیح 434
- معنای غیبت 435
- نکوهش غیبت 437
- ترک غیبت 445
- انگیزه های درونی غیبت 446
- 1 - قساوت قلب 472
- تکبّر و غرور (1) 481
- تکبّر و غرور (2) 489
- تکبّر و غرور (3) 499
- قسمت اول 508
- قسمت دوم 517
- مفهوم حسد 522
- اشاره 522
- حسد در قرآن و روایات 523
- علل و اسباب حسد 538
- علاج حسد 540
- قسمت اول 566
- قسمت دوم 572
- توضیح 592
- اشاره 627
- عوامل و اسباب برافروخته شدن غضب 636
- راه های پیشگیری و کنترل خشم 637
- توضیح 645
- قرآن و ستمگری 646
- روایات و ظلم 650
- عوامل و ریشه های ستم 662
- عقده های روانی 664
- شهادت امام حسین علیه السلام و ستمگری 665
- ایام غیبت و ظلم جهانی 667
1- 557. بحارالأنوار، ج 41، ص 57
2- 558. همان، ج 71، ص 425، ح 68 ؛ نظیر آن از امام باقر علیه السلام: کافی، ج 2، ص 90، باب کظم غیظ، ح 7
6 - عفو و گذشت
قسمت اول
به جز کسانی که ساحت اقدسشان همواره از تقصیر و گناه پاک، و دامن عصمت شان پیوسته از خطا و اشتباه در حفظ و حراست است، کمتر کسی را می یابیم که زمام گفتارش در اختیار لغزش های فراوان و گریبان رفتارش در گرو خطاهای بی شمار نبوده، سال و ماه و روز و ساعتش لبریز از ندانم کاری و گاهی تعمّد در ضایع ساختن حقوق دیگران نباشد.
مصلحت همگانی و مقتضای خردمندی ایجاب می کند که بر این همه تقصیر و جفا و قصور و خطا سخت نگیریم، و بر نشان دادن عکس العمل سریع و ارضای حسّ انتقام جویی پای نفشاریم. چه آنکه اگر بنای زندگی را بر این روش استوار سازیم که با مشاهده هر حرکت ناخوشایند از دیگران، به سرعت منفعل گشته، از خود عکس العملِ متقابل نشان دهیم و بر اساس حسّ انتقام جویی رفتار نماییم، صفا و صمیمیت، روح آرامش و احساس امنیت از بین رفته، جامعه انسانی به فضایی مرگ بار و جهنمی سوزان از حقد و کشمکش، ستیز و درگیری، و عناد و دشمنی مبدّل خواهد شد.
جامعه انسانی هنگامی قابل دوام و مناسب برای زندگی است که شهروندان آن از کینه توزی، انتقام جویی، گرایش به تمایلات نفسانی و انحطاط و پستی پرهیز نموده، حراست از عواطف انسانی و کرامت و بزرگواری را هدف و برنامه زندگی قرار دهند، تا در پرتو آن از نگرانی و تشویش، خشم و ستیز و جنگ و جدال که بیماری جانکاهِ جسم و جان است مصونیت یابند.
انسان حق دارد و چنانچه توفیق الهی شامل او گردد می تواند - در برابر فراخوان غریزه خشم و گرایش های ویرانگر نفسانی، و در کشاکش حسّ