نقطه عطف جنبش مکتبی
از هنگامی که آدم ابوالبشر علیه السلام به زمین فتنه ها و بلایا هبوط کرد، و تا زمان برپایی قیامت، همواره میان نیکان که در جستجوی خشنودی خدایند و گمراهان که از دسیسه های شیطان پیروی کردند، مبارزه و ستیز برقرار بود و هست. با این حال زمین هیچ گاه و در هیچ برهه ای از وجود باقیماندگان تبار پیامبران و پیروانشان که از فساد و تباهی در زمین جلوگیری و حجت خدا را بر مردمان، اقامه می کرده اند، تهی نبوده است. پروردگار سبحان در اشاره به همین حقیقت می فرماید: (فلولا کان من القرون من قبلکم أولوا بقیه ینهون عن الفساد فی الأرض) (1) . «پس چرا نبود از قرنهای پیش از شما بازماندگانی که از تباهکاری در زمین نهی کنند...» او می فرماید این «بقیه ی صالحه»، پیامبران مرسل یا جانشینان پیامبر
1- 1. سوره ی هود، آیه ی 116.