زندگانی حضرت زهرا سلام الله علیها ترجمه ی جلد 43 بحارالأنوار صفحه 383

ای کاش مادرم نازا بود و مرا نمی زائید و داستان جهنّم به گوشم

نمی خورد! !

مقداد گفت:

ای کاش من پرنده ای می بودم و در بیابان ها می زیستم و حساب و عقابی نمی داشتم و این جریان دوزخ را نمی شنیدم! !

حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام فرمود:

ای کاش درندگان گوشت مرا پاره پاره می کردند و مادرم مرا نمی زائید و این داستان جهنّم را نشنیده بودم.

سپس امام امیرالمؤمنین علی علیه السلام دست خود را بالای سر مبارک نهاد و پس از اینکه گریان شد فرمود:

آه از دوری سفر آخرت! آه از کمی زاد و توشه ی سفر قیامت، به سوی آتش می روند و ربوده می شوند، بیمارانی هستند که عیادتی از آنان نمی شود، مجروحینی هستند که آزاد نمی گردند، از آتش می خورند، از آن می آشامند، در میان طبقات جهنّم می غلطند، از قطعات آتش به جای لباس می پوشند، در صورتی که قبلاً لباس نرم پنبه ای پوشیده بودند، با شیاطین نزدیک خواهند شد، در صورتی که در دنیا زنان خویشتن را در آغوش می کشیدند.

[روایت شماره] (10)

[کشف الغمه ] مِنْ مُسْنَدِ أَحْمَدَ بْنِ حَنْبَلٍ عَنْ ثَوْبَانَ مَوْلَی رَسُولِ اللَّهِ قَالَ: