- ابوبکر محمد بن علی معروف به محیی الدین عربی (560- 638 ه) 1
- سبط ابن جوزی (م 654 ه) 2
- علی بن محمد المالکی ابن الصباغ (متوفی 855 ه) 3
- شیخ محمد بن ابراهیم الجوینی الخراسانی الحموینی (م 644- 730 ه 5
- اسماعیل بن عمر بن کثیر شافعی معروف به ابن کثیر (701- 774 ه) 6
- ابن الوردی (691- 749 ه) 7
- جلال الدین سیوطی شافعی (749- 911 ه) 7
- الشیخ الامام علی بن حسام الدین الشهیر بالمتقی الهندی (885- 9 8
- فضل الله روزبهان خنجی اصفهانی (م 927 ه) 9
- حافظ حسین کربلائی تبریزی (994 ه) 13
- محمد بن عبدالرسول الحسنی الشافعی البرزنجی (1040- 1103 ه) 15
- احمد بن محمد بن الصدیق الحضرمی (متوفی 1380 ه) 16
- شیخ محمد بن احمد السفارینی النابلسی (1114- 1188 ه) 17
- محمد صدیق خان بن حسن حسینی بخاری قنوچی هندی (1248- 1307) 19
- شیخ منصور علی ناصف (معاصر) 21
- قاضی محمد بن علی الشوکانی (متوفای 1250 ه) 21
«امام احمد بن حنبل به سند خود از حجاج نقل کرده که گفت: از علی علیه السلام شنیدم می گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اگر از عمر دنیا جز یک روز نماند،در همان روز خداوند مردی را از ما بر می انگیزد که زمین را پر از عدل و داد کند چنان که از ظلم پر شده باشد». پاورقی
[1] کتاب النهایه، ج 1، ص 106 - 7.
ابن الوردی (691- 749 ه)
ابن الوردی (691- 749 ه)
«عمر بن مظفر بن عمر بن محمد بن ابی الفوارس بکری حلبی معری، مکنی به ابو حفص معروف به ابن الوردی» از اکابر ادباء و شعرا و فقهای شافعی [ صفحه 486] ومولف کتاب «خریده العجائب و فریده الغرائب» می باشد. درباره ی حضرت مهدی علیه السلام می نویسد:
«و من حلیه المهدی انه اسمر اللون، کث اللحیه، اکحل العینین، براق الثنایا، فی خده خال، یرفع الجور عن الارض و یفیض المعدله
عن الخلق، و یستوی بین الضعیف و القوی فی الحق و یبلغ الاسلام مشارق الارض و مغاربها و یفتح القسطنطنیه و لایبقی احد فی الارض الادخل فی الاسلام او ادی الجزیه و عند ذلک یتم وعد الله (لیظهرره علی الدین کله...). [1] .
«از شکل و شمایل مهدی آن است که رنگش گندمگون، موی محاسنش انبوه، دو چشمش سیاه، دندانهای جلو دهانش بسیار درخشان، و در رخسارش خالی وجوددارد. او ریشه ظلم و جور را از روی زمین برمی کند و عدل و داد را در سرتاسر آن می گستراند و در اجرای حق میان ضعیف و قوی فرق نمی گذارد و اسلام مشارق و مغارب زمین را فرامی گیرد و قسطنطنیه را فتح می کند در روی زمین کسی نمی ماند که یا داخل اسلام می شود یا این که جزیه می پردازد، اینجاست که وعده ی الهی در آیه ی شریفه (لیظهره علی الدین کله...) تحقق پیدا می کند». پاورقی
[1] خریده العجائب، ص 199، ط مصر، سال 1039.