پیام های عاشورا صفحه 155

را در سایۀ شهادت در راه خدا می داند.

این باور و حقیقت، به اهل ایمان شوق به آخرت و بهشت می بخشد و وابستگی هاشان را به دنیا می کاهد و سبکبال و شهادت طلب می شوند و به راحتی جان فدای مکتب و قرآن و ولیّ خدا می کنند و شایسته ترین چهره هایی که عنوان «فائزین» را به خود اختصاص داده اند شهدای کربلایند. امام حسین علیه السلام وقتی به بالین حرّ رسید، ضمن ستایش هایی که از او کرد، اشعاری در ستایش از ایثار و مواسات و صبر او خواند، از جمله این بیت که:

لَقَدْ فازُوا الَّذی نَصَرُوا حُسَیْناًوَ فازوُا بِالْهِدایَهِ وَ الصَّلاح(1)

آنان که حسین را یاری کردند، رستگار شدند و به هدایت و صلاح، راه یافتند.

در زیارتنامه های شهدای کربلا و ابا عبدالله الحسین علیه السلام، به این تعبیر بسیار بر می خوریم که آنان را کامیاب واهل فوز می شماریم و نیز آرزوی اینکه کاش ما هم در کربلا در رکاب آنان بودیم و می جنگیدیم و با شهادت، به فوز ابدی می رسیدیم. از جمله به این چند نمونه دقت شود:

خدایا شهادت می دهم که حسین بن علی به کرامت تو نائل و فائز شده است، او را با شهادت، گرامی داشته ای و به او سعادت بخشیده ای.(2)

و خطاب به شهدای کربلا می گوییم:

«فُزْتُمْ وَاللّه فَوْزاً عَظیٖماً، یالَیْتَنیٖ کُنْتُ مَعَکُمْ فَأَفُوُز فَوْزاً عظیماً»