پیام های عاشورا صفحه 181

همین پیغمبر را با آن وضع فجیع به خاک و خون کشیدند. خوب، باید آدم به فکر فرو برود که چرا اینطوری شد؟... کار به جایی برسد که جلوی چشم مردم، حرم پیامبر را بیاورند توی کوچه و بازار، به آنها تهمت خارجی بزنند.

در ریشه یابی چنین عقب نشینی امّت از حمایت امام خویش به نکاتی بر می خوریم که قابل تأمّل است:

1 - دنیا طلبی

دلبستگی به دنیا و خوگرفتن به رفاه و لذائذ زندگی، سبب می شود که افراد در هنگام نیاز به فداکاری و جانبازی، حضور لازم را در صحنۀ دفاع از حق و مبارزه با باطل نداشته باشند. تأکیدهای فراوانِ پیامبران و پیشوایان دین در مورد دلبسته نشدن به زندگی مادّی برای درمان همین درد است. خود سید الشهداء (علیه السلام) نیز مردم را «بندگان دنیا» می شمارد که تا وقتی زندگیشان برمدار دین بچرخد، دم از دین می زنند، امّا هرگاه که با بلاها و رنج ها و سختی ها آزموده شوند، دینداران واقعی اندک می شوند:

«اَلنّاسُ عَبیٖدُ الدُّنْیا... فَاِذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّیّانُونَ»(1)

به ویژه اگر این دنیا طلبی از راه حرام باشد و هدیه های نامشروع و غذاهای حرام و شبهه ناک، شکم ها را پرکرده باشد، هم دل ها از درک و دریافت هدایت و حق محروم می شود، هم لقمه های حرام، دینداری و تعهّد را کاهش می دهد و عمل به وظیفه را در بوتۀ فراموشی قرار می دهد.

امام حسین علیه السلام، روز عاشورا خطاب به سپاه کوفه و نکوهش از اینکه آنان