آخرین دیدار: وصیت‌نامه حضرت امیرالمومنین علی علیه‌السلام در بستر شهادت‌ صفحه 1

صفحه 1

مقدمه

شيوه‌ي بزرگان و خردمندان چنان است كه در اواخر عمر، بهترين تجربه‌ها و دانسته‌هاي دوران زندگي خود را به عنوان «موعظت» و «وصيت» بر زبان و قلم جاري مي‌سازند تا درس زندگي براي آيندگان باشد و به راستي كه بسياري از آن يادگارهاي گرانبها، راهگشا و زندگي سازند، درس آموز و عبرت انگيزند. بهره‌وري از تجربه‌ها و دانش ديگران هنر بزرگي است، از اينرو «داناترين انسانها كساني هستند كه از دانسته‌هاي ديگران بهترين بهره‌ها را برند.»

حضرت اميرالمومنين عليه‌السلام- هرچند كه سرتاسر زندگي‌اش درس‌آموز است- در برهه‌هاي خاصي، توصيه‌هاي گرانقدري به فرزندان و ياران خويش داشته است و آنان را نسبت ببه انجام آنها سفارش فرموده است. تمامي آن توصيه‌ها به راستي ما را هوشيار مي‌كند، بيدار مي‌سازد و به خود مي‌آورد و حتي شرمنده‌شان مي‌كند كه چرا در انجام آن تعاليم حيات‌بخش و زندگي‌ساز و آخرت‌پرداز، كوتاهي و سستي مي‌ورزيم.

پيداست ضمن آنكه تمامي توصيه‌ها و موعظه‌هاي آن حضرت ارزشمند است، وصيتي را كه در بستر شهادت بيان فرموده است از اهميت بسيار ويژه‌اي برخوردار است و با وجود آنكه عناوين و مضامين آن در برگيرنده اساسي‌ترين دستورهاي ديني است، متن كامل آن در ميان

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه