وصال خویشان: چشم اندازی به صله رحم در آیات و روایات صفحه 21

صفحه 21

کمال دست می یابد.

خورشید اسلام هنگامی طلوع کرد که دشمنی و کینه و خودخواهی و جنگ و خون ریزی میان قبایل به اوج رسیده بود. اعراب جاهلیت از کار کردن ننگ داشتند و از راه غارت قبایل همسایه و خویشاوندان خود امرار معاش و به این کار افتخار می کردند. با طلوع خورشید اسلام، پیامبر، فرهنگ غنی اسلام را که سرشار از آموزه های سعادت بخش و محبت آموز بود، به آنان عرضه کرد و فرهنگ متعصب و جاهلی آنان را که جز جنگ و خون ریزی در پی نداشت، به فرهنگ محبت، مودت، وحدت و یک دلی بدل ساخت. در آیه 103 آل عمران آمده است:

وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَ لا تَفَرَّقُوا وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوانًا.

و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آن گاه که دشمن (یکدیگر) بودید... پس میان دل های شما الفت انداخت و به برکت نعمت او، برادر شدید.

نخستین و مؤثرترین راه حلی که اسلام برای ایجاد مودت و یک دلی آدمیان برگزید، سفارش به صله رحم بود. در روایت آمده است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به عمرو بن مرّه فرمود: «من فرستاده الهی به سوی همه بندگانم تا به اسلام دعوتشان کنم و فرمان دهم که از جنگ و خون ریزی خودداری کنند و با خویشاوندان بپیوندند و حضرت احدیت را بندگی کنند...». عمرو بن مرّه گفت: ای رسول خدا! اگرچه عده زیادی از اقوامم بر من خشم گیرند و از پذیرفتن حق و احسان بر من خودداری کنند، اجازه فرمایید برای ارشاد و

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه