وصال خویشان: چشم اندازی به صله رحم در آیات و روایات صفحه 35

باشد، نمی پذیرم و صله رحم از جمله آن اعمال پاکیزه است. به درستی که من خدای بخشنده و مهربانم (رحمان) و رحم را به اقتضای رحمت خویش آفریدم تا مردم از طریق آن به یکدیگر مهر ورزند و در روز قیامت در پیشگاه من از حجت قاطع برخوردار شوند. من قطع می کنم کسی که آن را قطع کرده باشد و وصل می کنم با کسی که به آن پیوسته باشد. این گونه عمل خواهم کرد با کسی که امر مرا ضایع کرده باشد.(1)

ب) پرتویی از رحمت حق

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله خویشاوندی را پرتویی از رحمت حق می داند و می فرماید: «أَلرَّحِمُ شِجْنَهٌ مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ؛ رحم، پرتو و نشانه ای از رحمت خداوند است».(2)

ج) خویشاوند؛ بال آدمی

امام علی علیه السلام درباره معاشرت با خویشان می فرماید:

طایفه و خویشاوندانت را احترام کن. همانا آنان به منزله بال های پرنده ای هستند که به وسیله آن بال ها پرواز می کنی و آنان ریشه و اصل تو هستند که به وسیله آنها به اصل و ریشه و نسب خود می رسی و دستی هستند برای تو که به کمک آن به هدف های خود دست می یابی.(3)

د) توجه به خویشاوند بینوا

مولای متقیان علی علیه السلام، در خطبه بیست و سوم نهج البلاغه می فرماید:

بدانید که هیچ یک از شما نباید از خویشاوندی که گرفتار فقر و بینوایی است، روی برتابد، بلکه باید او را با مالی که اگر انفاقش نکند، بر دارایی اش نیفزاید و اگر انفاقش کند، سبب نقصان در مال او نگردد، یاری دهد. اگر کسی دست یاری از عشیره خود فرو بندد، [در حقیقت،] یک دست از یاری

1- بحارالانوار، ج 77، باب 2، ح 7.
2- همان، ج 74، باب 3، ح 25.
3- همان، ج 23، ص 265.