وصال خویشان: چشم اندازی به صله رحم در آیات و روایات صفحه 37

صله رحم، هیچ کس مانند من پیش تاز نبوده است».(1)

ز) نفی صله رحم با منت

صله ارحام یک وظیفه دینی و شرعی است و پاداش فراوانی دارد و هرگز نباید با منت گذاشتن بر خویشاوند همراه باشد. این عبادت به هر شکل که باشد(سر زدن، کمک کردن و...)، توفیقی الهی است و آثار و برکات دنیوی و اخروی بسیار دارد. امام علی علیه السلام در پیش بینی شگفت انگیزی، از آینده و روزگاری خبر می دهد که صله رحم با منت همراه می شود. ایشان می فرماید:

... یَعُدُّونَ الصَّدَقَهَ فِیهِ غُرْماً وَصِلَهِ الرَّحِمَ مَنّاً... .(2)

روزگاری بر مردم خواهد آمد که صدقه، زیان به شمار می آید و صله رحم، [نوعی ]منت شمرده می شود.

ح) شافع روز جزا

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

الشُّفَعاءُ خَمْسَهٌ: القرآنُ و الرَّحِمُ و الاَمانَهُ وَ نَبِیُّکُمُ وَ اَهلُ بَیتِ نَبیِّکُمْ.(3)

در قیامت پنج شفیع وجود دارد: قرآن؛ رحم؛ امانت داری؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و اهل بیت رسول.

ط) گستردگی حق رحم

راوی می گوید: «از امام صادق علیه السلام پرسیدم: کسانی با من قرابت رحمی دارند، ولی با من هم عقیده نیستند، آیا حقی از آنان بر عهده من است؟

1- نهج البلاغه، خطبه 139.
2- بحارالانوار، ج 53، ص 278، به نقل از نهج البلاغه.
3- همان، ج 8 ، باب الشفاعه، ح 39.