سیمای شیعه از نگاه اهل بیت علیهم السلام صفحه 211

این است که او را نهی از منکر کنند؛ نه اینکه هم نشینی با او را ترک نمایند.

تولّی و تبرّی

اشاره

امام زین العابدین علیه السلام فرمود:

«شِیعَتُنا اَلَّذیِنَ... یُوالُونَ اَهلَ البَیتِ و یَتَبَرَّءُونَ مِن اَعدائِهِم؛ شیعیان ما کسانی هستند که اهلبیت علیهم السلام را دوست دارند و از دشمنان آنان بیزاری می جویند».(1)

امام رضا علیه السلام نیز فرمود:

«شِیعَتُنا اَلمُسلِمونَ لِأَمرِنا، الآخِذُونَ بِقَولِنا، المُخالِفُونَ لاَِعدائِنا، فَمَن لَم یَکُن کَذلِک فَلَیسَ مِنّا»؛

«شیعیان ما کسانی هستند که تسلیم اوامر ما بوده، سخن ما را می پذیرند و با دشمنان ما مخالفند؛ پس کسی که چنین نباشد از ما نیست».(2)

تولّی و تبرّی و جایگاه آن در آیات و روایات

«تولّی»؛ یعنی دوست داشتن ومحبت ورزیدن به اهل بیت علیهم السلام و تمام اولیا و دوستان خدا.

«تبرّی»؛ یعنی برائت جستن و دشمنی کردن با دشمنان اهل بیت و تمام دشمنان خدا و اولیای الهی؛ به این معنی که مؤمن و شیعه واقعی اهل بیت وظیفه دارد اهل بیت علیهم السلام و تمام اولیا و دوستان خدا را دوست بدارد و با دشمنان اهل بیت و دشمنان خدا دشمنی ورزد و از آنان تبرّی جوید.

محبت اولیای الهی و تبرّی از دشمنان خدا از عقاید و اصولی است که تنها به شیعه یا مسلمانان اختصاص ندارد؛ بلکه یکی از اصول مسلم و ثابت در تمام ادیان الهی است که در آیات و روایات مورد تأکید فراوان قرار گرفته است.

قرآن کریم می فرماید: