سیمای شیعه از نگاه اهل بیت علیهم السلام صفحه 374

من هیچ عملی را از عاق والدین نمی پذیرم».(1)

از امام صادق علیه السلام نیز نقل شده است:

«اِذا کانَ یَومُ القِیامَهِ کُشِفَ غِطاءٌ مِن اَغطِیَهِ الجَنَّهِ فَوَجَدَ ریِحَها مَن کانَت لَهُ رُوحٌ مِن مَسیِرَهِ خَمسِمِائَهِ عامٍ اِلاّ صِنفٌ واحِدٌ، قُلتُ: مَن هُم؟ قالَ: اَلعاقُّ لِوالِدَیِه»؛

«در روز قیامت خداوند پرده ای از پرده های بهشت را کنار می زند که همه افرادی که در محشر هستند عطر بهشتی را از فاصله پانصد سال راه استشمام می نمایند مگر یک طایفه. راوی گوید: سؤال کردم که این طایفه چه

کسانی اند؟ حضرت فرمود: عاق والدین».(2)

آثار احسان به والدین

احسان و نیکی به والدین آثار و پاداشهای فراوانی دارد که خداوند در دنیا و آخرت این پاداشها را نصیب فرد احسان کننده می نماید. از آثار مهم دنیوی آن طولانی شدن عمر و زیاد شدن روزی است.

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود:

«مَن یَضمَن لِی بِرَّ الوالِدَینِ و صِلَهَ الرَّحِمِ أَضمَن لَهُ کَثرَهَ المالِ و زِیادَهَ العُمرِ والمَحَبَّهَ فِی العَشیِرَهِ»؛

«هرکس ضمانت دهد مرا به نیکی کردن به والدین و صله رحم، من برای او سه چیز را ضمانت می کنم: زیادی اموال، زیادی عمر و محبوبیت در میان خویشاوندان».(3)

انفاق و کمک به نیازمندان

اشاره

امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه « ... هُدیً لِلمُتَّقین» فرمود:

«اَلمُتَّقونَ شیِعَتُنا الَّذیِنَ یُؤمِنُونَ بِالغَیبِ و یُقیِمُونَ الصَّلاهَ و مِمّا رَزَقناهُم یُنفِقُونَ»؛

«متقین شیعیان ما هستند که به غیب ایمان داشته، نماز را برپا می دارند و از آنچه خدا روزی آنان کرده، انفاق می نمایند».(4)

آن حضرت در روایتی دیگر فرمود:

«إنَّما الشِّیعَهُ مَن ... إن أَتاهُم ذُو حاجَهٍ رَحِمُوهُ»؛ «همانا شیعه کسی است که اگر نیازمندی نزد او بیاید، به او رحم کند».(5)

و نیز فرمود:

«اِختَبِرُوا شیِعَتَنا فِی خَصلَتَینِ ... المُحافَظَهِ عَلَی الصَّلاهِ والمُواساهِ لِلأِخوانِ و إن کانَ شَیئا قَلیلاً»؛

«شیعیان ما را با دو خصلت امتحان کنید: یکی در مراقبت از اوقات نماز و دیگری کمک به برادران دینی؛ هرچند اندک باشد».(6)

1- . مستدرک الوسائل، ج 15، ص 193.
2- . الکافی، ج 2، ص 348 ؛ وسائل الشیعه، ج 21، ص 501.
3- . مستدرک الوسائل، ج 15، ص 176.
4- . بحارالانوار، ج 2، ص 21؛ تفسیر العیاشی، ج 1، ص 26.
5- . بحارالانوار، ج 65، ص 179؛ مشکاه الانوار، ص 126.
6- . مستدرک الوسائل، ج 7، ص 209.