احسان راهی به سوی خوشبختی صفحه 105

خدمتم. نماینده حاج شیخ عبدالکریم خدمت آیت الله حجت که شخصیت بزرگواری بود می رسد و می گوید: من از طرف آقای حائری آمدهام. گفتند: بگو: عبدالکریم خدمت شما سلام رساند و گفت: با همه امکاناتی که در اختیار من است، در اختیار شما هستم. هر چیزی امر بفرمایید؛ از پول و حواله و ضمانت در خدمت شما هستم.

ایشان یک تأملی کردند و فرمودند: سلام مرا به ایشان برسانید. و بگویید:

ما به کریم خیلی احتیاج داریم، ولی به عبدالکریم الحمدلله هیچ احتیاجی نداریم. ببینید چه استغنایی از خود نشان داد! بگوید: ما به کریم خیلی احتیاج داریم، ولی به عبد الکریم نه. چرا به غیر خدا تکیه کنم؟ به خدا تکیه می کنم به خدایی که عبدالکریم ها را تأمین می کند.

توکل و اعتماد به خدا

اگر کسی به ما مراجعه کند و بگوید می خواهم به شما کمک کنم، اینجا

چه باید کرد؟ اگر احتیاج مبرم باشد اشکالی ندارد. پذیرفتن کمک اشکالی ندارد. گناه نیست، ولی اگر میبینید که اعتمادتان از خدا سلب می شود، یا ممکن است طرف فردا منت بگذارد، بهتر است نگیریم.

اما اگر هدیه است، هدیه را اگر نپذیریم، بد است. ولی این که بگوید من از این به بعد خرجی ات را می دهم و حمایتت می کنم و اعتماد انسان از خدا سلب شود و به این فرد تکیه کند، خوب نیست. جاهایی که هیچ ذلت نیست؛ چون شما درخواست نکرده اید، پذیرفتن آن اشکال ندارد. تمام توکل و چشممان به خدا باشد.