احسان راهی به سوی خوشبختی صفحه 131

آقا به ایشان کمکی بکنند. ایشان مقید بودند قبل از نماز کمک کنند. طرف را معطل نمی کردند. می فرمودند: شاید نخواهد پشت سر ما نماز بخواند.

فراوان دیدیم که آقا هیچ نداشتند. به رفقا و یا به مؤذن و دوستانی که آنجا بودند اشاره می کردند، پولی قرض می کردند و به آن سائل میدادند؛ آن هم خیلی محترمانه. و بعد از این که پولی می رسید، قرضشان را ادا می کردند.

منزلت ابن فهد حلی

در «قصص العلما»ی مرحوم تنکابنی آمده است که یکی از علمای بزرگ یک شب در عالم رویا دید که پیامبر و علمای شیعه را جمع کردند. مرحوم ابن فهد حلی که وارد شد، به ایشان گفتند: بیا بالا و کنار خودشان نشاندند. حرمت بیش از اندازه ای برای ابن فهد حلی قائل شدند، با این که علما و بزرگان شیعه زیاد بودند. همه برایشان جای سؤال بود که چرا به این آقا احترام بیشتر می کنید.

حضرت فرمودند: بسیاری از علما وقتی افراد به آنها مراجعه می کردند،

اگر داشتند کمک می کردند و اگر نداشتند می گفتند: نداریم و رد جمیل می کردند. ولی ابن فهد حلی این طور نبود. اگر هم نداشت آبرویش را گرو می گذاشت. خودش را به زحمت می انداخت که گره این مستمند نیازمند گرفتار را باز کند.

شیخ زین العابدین مازندرانی

در حالات شیخ زین العابدین مازندرانی آمده است که مکرر قرض می کرد و به نیازمندان کمک می کرد. مقلدینی از هندوستان داشت که می آمدند